Անսկզբունք կուսակցականից՝ մինչև նախարար
Մանե Թանդիլյանը 2015 թ․ դեկտեմբերի 15-ին Էդմոն Մարուքյանի եւ այլ անձանց հետ հիմնադրել է «Լուսավոր Հայաստան» կուսակցությունը։ 2017-ին «Ելք» դաշինքի ցուցակով առաջադրվել եւ մասնակցել է խորհրդարանական ընտրություններին, դարձել պատգամավոր, նշանակվել ԱԺ ֆինանսավարկային եւ բյուջետային հարցերի մշտական հանձնաժողովի փոխնախագահ։ 2018-ի իշխանափոխությունից հետո՝ մայիսի 11-ին, նա մի քանի ամսով դարձել է Նիկոլ Փաշինյանի կառավարության անդամ՝ զբաղեցնելով աշխատանքի եւ սոցիալական հարցերի նախարարի պաշտոնը։ Նշանակվելուց մեկ ամիս անց հրաժարականի դիմում է գրել՝ դեմ լինելով կառավարության կողմից կուտակային կենսաթոշակային համակարգի պարտադիր բաղադրիչի ներդրմանը։ Բայց Փաշինյանը չի ընդունել նրա հրաժարականը, ու «սկզբունքային» Թանդիլյանը շարունակել է պաշտոնավարել մինչեւ նոյեմբեր։ Նոյեմբերին դարձյալ հրաժարական է տվել, որ մասնակցի արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններին, ԼՀԿ-ի ցուցակով դարձել է պատգամավոր, իսկ արդեն 2020 թ․ օգոստոսի 24-ին, իբրեւ թե առողջական խնդիրների պատճառով, վայր է դրել պատգամավորական մանդատն ու «պասիվացրել» կուսակցական-քաղաքական գործունեությունը։ Ավելի ուշ պարզ դարձավ, որ «առողջական խնդիրներն» ընդամենը պատրվակ էին, որ «թռնի» հարազատ կուսակցության վրայից եւ անցնի իշխանական ճամբար։ Պատերազմից հետո նշանակվել է Արցախի աշխատանքի, սոցիալական եւ բնակարանային հարցերի նախարար։ Որոշ ժամանակ անց ազատվել է նաեւ այս պաշտոնից ու 4 ամիս սոցապնախարար աշխատած Մեսրոպ Առաքելյանի հետ եւ Ռուբեն Վարդանյանի միջոցներով զբաղված է «Լուսավոր Հայաստանից» մարդ փախցնելով։
Ամենից շատ դիտված
Ձեզ գուցե հետաքրքրի
հետադարձ կապ
սոց․ ցանցեր
