10 օր փնտրեցինք հորս մարմինը և գտանք. գյումրեցի արվեստագետի պատմությունը
ՀՀ վաստակավոր արտիստ Հովհաննես Հովհաննիսյանը Oragir.News-ի հետ զրույցում վերհիշել է 1988 թվականի երկրաշարժի ապրումները, հետերկրաշարժյան դժվարին տարիները։ Ասում է`մեզ մշակույթը և մեր հավատը ոտքի կանգնեցրին։
Հովհաննես Հովհաննիսյանը Կապանի դրամատիկական թատրոնում էր աշխատում, երբ իմացավ բոթը․ Գյումրիում երկրաշարժ է եղել։
«Ես դեկտեմբերի 7-ին Գյումրիում չէի և չէի էլ պատկերացնում, թե ինչ է եղել, չէի պատկերացնում, որ քաղաքում գրեթե բարձրահարկ շենք չկա, գրեթե ամայություն է ամենուր: Ուզում էինք տաքսի վարձել, հասնել Գյումրի, բայց մեքենա չկարողացանք գտնել, մնացինք գնացքի հույսին. գնացքը անցնում էր Նախիջևանով: Թուրքերը յուրաքանչյուր կայարանի մոտ դհոլ-զուռնով տոնում էին դաժան երկրաշարժը, ուրախանում էին մեր դժբախտության վրա»,- երկրաշարժյան հիշողություններին անդրադառնալով՝ պատմում է ՀՀ վաստակավոր արտիստ Հովհաննես Հովհաննիսյանը:
Ասում է` դժվարությամբ հասավ Գյումրի. հասան ավտոկայան, դատարկություն էր, ծուխ, խելագար մարդկանց երթ…
«Գնում էին մարդիկ, անդադար գնում էին, գնում էին, գնում էին...»,-հիշում է դերասանը։
Հուզվում է, պատմում, մի քանի վայրկյան լռում է...
«Եղբայրս եկավ, մոտեցավ ինձ, ազատ շունչ քաշեցի, որ նա կար... հայրս աշխատավայրում էր մնացել, և մենք տասը օր շարունակ ավերակների վրա սկսեցինք փնտրել հորս մարմինը և գտանք և հողին հանձնեցինք։ Շատ տխուր էր, շատ տխուր։ Չեմ կարող նկարագրել, թե ինչ զգացողություններ եմ ունեցել, որովհետև դժվար էր ամեն ինչ, ընտանիքի գլխավորը չկար...»,-պատմում է գյումրեցի արվեստագետը։
Մանրամասները` տեսանյութում։
Հովհաննես Հովհաննիսյանը Կապանի դրամատիկական թատրոնում էր աշխատում, երբ իմացավ բոթը․ Գյումրիում երկրաշարժ է եղել։
«Ես դեկտեմբերի 7-ին Գյումրիում չէի և չէի էլ պատկերացնում, թե ինչ է եղել, չէի պատկերացնում, որ քաղաքում գրեթե բարձրահարկ շենք չկա, գրեթե ամայություն է ամենուր: Ուզում էինք տաքսի վարձել, հասնել Գյումրի, բայց մեքենա չկարողացանք գտնել, մնացինք գնացքի հույսին. գնացքը անցնում էր Նախիջևանով: Թուրքերը յուրաքանչյուր կայարանի մոտ դհոլ-զուռնով տոնում էին դաժան երկրաշարժը, ուրախանում էին մեր դժբախտության վրա»,- երկրաշարժյան հիշողություններին անդրադառնալով՝ պատմում է ՀՀ վաստակավոր արտիստ Հովհաննես Հովհաննիսյանը:
Ասում է` դժվարությամբ հասավ Գյումրի. հասան ավտոկայան, դատարկություն էր, ծուխ, խելագար մարդկանց երթ…
«Գնում էին մարդիկ, անդադար գնում էին, գնում էին, գնում էին...»,-հիշում է դերասանը։
Հուզվում է, պատմում, մի քանի վայրկյան լռում է...
«Եղբայրս եկավ, մոտեցավ ինձ, ազատ շունչ քաշեցի, որ նա կար... հայրս աշխատավայրում էր մնացել, և մենք տասը օր շարունակ ավերակների վրա սկսեցինք փնտրել հորս մարմինը և գտանք և հողին հանձնեցինք։ Շատ տխուր էր, շատ տխուր։ Չեմ կարող նկարագրել, թե ինչ զգացողություններ եմ ունեցել, որովհետև դժվար էր ամեն ինչ, ընտանիքի գլխավորը չկար...»,-պատմում է գյումրեցի արվեստագետը։
Մանրամասները` տեսանյութում։
Ամենից շատ դիտված
16:20 Նման պիղծ մարդ չեմ տեսել. 2-ամյա Տիգրանի հայրը պնդում է՝ իրենից գումար չեն պահանջել
14:38 Շուտով հեռախոսով կխոսեմ նաև Պուտինի հետ, ու ամեն ինչ կավարտվի. ինչպես Կարեն Կարապետյանը (չ)առաջադրվեց ՀՀ վարչապետի պաշտոնում
12:35 Հայ ժողովուրդը ձեզ չի ներելու, մարդասպաններ․ Արման Բաբաջանյանի ակցիան
21:18 Մահվան ելքով ավտովթար` Շիրակի մարզում. մեկը տեղում մահացել է
14:20 Ջրից ինչ ասես չեն հանել, երեխայից հետք չկա․ հատուկ վարժեցրած շներն ու կինոլոգները երեխային որոնում են անտառում
13:30 Քաղաքի գլխին՝ «մազից» կախված վտանգը․ ալավերդցիները սարսափի մեջ են
23:52 Սահմանազատումը մեր մարզով էլ կանցնի, և ադրբեջանական զորքերը հետ կգնան. Գեղարքունիքի մարզպետ
23:46 Երկրի հեծանվորդուհին լավ գիտի՝ երբ, ինչ, ում և ինչու է ասում. Տիգրան Քոչարյան
08:10 ԱԱԾ տնօրենը մատաղ է տվել․ ում է հրավիրել․ Հրապարակ
16:02 Հայաստանն ընդունել է մեր առաջարկած տեքստը. Ալիև
Ձեզ գուցե հետաքրքրի
հետադարձ կապ
սոց․ ցանցեր
Կայքում հրապարակված նյութերը պարտադիր չէ, որ արտահայտեն oragir.news-ի խմբագրության տեսակետը: