Թուրքիայի դրոշով վերնաշապիկ հագած թուրք երիտասարդը
շրջում է Ծիծեռնակաբերդում և Ցեղասպանության հուշահամալիրը «թատրոն» անվանում: Հետո ցույց է տալիս «գորշ գայլեր» հայտնի նշանը և գայլի ոռնոց արձակում կամ կլանչում շնագայլի պես: Մեկ-երկու տարի առաջ էլ երկու թուրք երիտասարդ, այդ նույն գայլային նշանը ցուցադրելով, նկարահանվել էին հանրապետության հրապարակում և տարածել տեսանյութը: Նախ շտապենք հարցնել, թե ինչու նման նողկալի արարքի ու ահաբեկչության սպառնալիքի ականատես չէինք լինում «նախկիններ» կոչվածների իշխանության տարիներին:
Այս իրավիճակը Հայաստանի իշխանությունների վարած քաղաքականության հետևանքն է: Պետական քաղաքականություն է թշնամու մուտքը մեր երկրի սահմաններից ներս՝ թուրք-ազերիական ներկայությունը Հայաստանում: Մի կողմից ադրբեջանական զինուժի ներթափանցումն է՝ առանց լուրջ դիմադրության հանդիպելու, մյուս կողմից՝ Թուրքիայի քաղաքացիների ելումուտը, որոնք պարզապես զբոսաշրջիկներ չեն և չեն եկել ուղղակի Հայաստանը տեսնելու: Նրանց այցի նպատակն է մեզ վրա ծիծաղելն ու նվաստացնելը, թուրքական երազը մի օր պատրանքից իրականություն դարձնելը՝ Հայաստանն առանց հայերի:
Մեր պետական քաղաքականության մի կեսն է թուրքին սահամններից ներս թողնելը՝ որպես զենքով բռնազավթող և խոսք ու ժեստով ծաղրող ու սպառնացող: Իսկ մյուս կեսն այն անհատներին ձերբակալելն ու մենախցերում պահելն է, մինչև իսկ մահվան հասցնելը, ովքեր նախ թույլ չեն տվել, որ թուրքը հատի Հայաստանի սահմանը, և հիմա ասում են՝ Հայաստանն առանց թուրքի: Այս երկու խնդիրն են լուծում մեր պետական այրերը՝ գալով իշխանության, և չեն շտապելու գնալ, քանի դեռ վերջնականապես չեն լուծել իրենց առջև դրված խնդիրը՝ իշխանության գինը, որ պարտավոր են վճարել: