Թոմաս Էդիսոնը ընտանիքի վերջին՝ թվով յոթերորդ զավակն էր: Ի ծնե թույլ առողջություն ունենալով և վաղ տարիքում կորցնելով լսողությունը՝ նա տարեկիցներից զգալիորեն ուշ է սկսում դպրոց հաճախել:
Օրերից մի օր դպրոցից տուն վերադառնալով` Էդիսոնը մորն է փոխանցում նրան ուղղված ուսուցչի նամակը: Հպանցիկ ծանոթանալով նամակի բովանդակությանը` ապագա գյուտարարի մայրը բարձրաձայն կարդում է.
«Ձեր տղան հանճար է: Այս դպրոցը չափազանց փոքր է, և այստեղ չկան ուսուցիչներ, որոնք կարողանան նրան որևէ բան սովորեցնել: Խնդրում ենք՝ ինքնուրույն սովորեցրեք նրան»:
Էդիսոնի մայրը նախկին ուսուցչուհի էր: «Անսալով» իրեն ուղղված առաջարկին` նա շարունակում է տղային կրթել սեփական ուժերով: Տարիներ անց ընտանեկան արխիվներում գտնելով նամակը` Էդիսոնը տեսնում է, որ այնտեղ իրականում միանգամայն այլ բան է գրված.
«Ձեր տղան մտավոր հետամնաց է: Մենք չենք կարող նրան սովորեցնել մյուս աշակերտներին զուգահեռ: Խորհուրդ ենք տալիս նրան սովորեցնել ինքնուրույն՝ տանը»: