Գրականությունը պատմության մոռացված էջն է
Գրականությունը պատմության մոռացված էջն է: Այն, ինչ վրիպում, անտեսում է պատմությունը, գրականությունը չի մոռանում: Աշխարհի տերերը վախեցել են ոչ թե պատմագրությունից, այլ գրականությունից: Պատմությունը կարող են ուղղորդել, երբեմն իրենց ուզած ձևով շարադրել՝ հարմարեցնելով ոչ այնքան սեփական, որքան նախընտրած վարքագծին, բայց գրականությունը՝ երբեք: Եվ հենց գրականությունն է, որ անաչառ, անշղարշ ու անթաքույց կերպով ներկայացնում է նրանց վարքագրությունը չխնայելով, չզիջելով և չվրիպելով: Ճշմարիտ գրականությունը:
Գրականությունը ոչ այնքան վեհ գաղափաների, որքան կյանքի մանրուքների մեջ է, չերևացողի, անտեսվողի, որ մոռանում է, պարզապես հիշողության մեջ չի պահում ժամանակը: Այդքան հոծ, բազմերանգ տեղեկատվություն ժամանակն անկարող է տեղավորել իր մեջ. դուրս է մղում, որպեսզի նորն ընդունի: Իսկ գրականությունը թույլ չի տալիս, որ այդ դուրս մղածը, թափոնը կորչի՝ վերածվելով փտած անպետքության: Որովհետև ժամանակը, լինելով անարդար, եսակենտրոն, չի գիտակցում, թե որն է կարևոր, և որն է անպետք հիշողության համար: Իսկ գրականությունը տեղավորում է իր մեջ, միշտ էլ տեղ ունի ցանկացած հիշողության համար, որովհետև ինքը ոչ միայն ժամանակի ծնունդն է, այլև ժամանակ ստեղծողը: Իր ծնողից ավելի մեծ շրջանակ է ընդգրկում ծնվողը, և ծնողն ապրում է իր ծնածի մեջ ոչ թե որպես հիշողություն, այլ ներկա, որովհետև եկող ժամանակներն ուղղակի երկխոսություն մեջ են մտնում իր հետ, որ անցյալն է:
Գրողն աղբահավաք է, իր մեջ է ներառում ժամանակի շպրտածը, անպետքը, թափոնը: Տեսակավորում, մաքրում է որպես հումք և մատուցում նոր իրեղենություն: Այն հնագետն է, որ պեղում է աղբանոցը և հստակ պատկերացում տալիս մոռացված քաղաքի, ժամանակի մասին՝ ամենայն մանրամասներով, թե ինչ կենցաղով են ապրել մարդիկ, ինչ սովորույթներ ու հավատալիքներ են ունեցել, ինչ են նախըտրել ժամանակի մեջ ու ժամանակ առաջ: Գրականությունն այդ աղբահորն է, հավաքակայանը: Գրականությունը անցաթուղթ և խուզարկության թույլտվություն ունի՝ թափանցելու խոհանոց, քիթը խոթելու ննջարան ու անկողին, ինչն անթույլատրելի է: Այդ իսկ պատճառաբանությամբ էլ պատշաճ չէ, գռեհկություն ու անդաստիարակություն է դիտվում ննջարանում կամ բաղնիքում տեսախցիկ տեղադրելը: Բայց գրականությունը երկնքի տեսախցիկն է՝ Աստծու հայացքը, որի մեջ ամեն ինչ տեղավորվում է և ամենաթափանց է, անքննելի, անարգել: Իսկ Աստծու հայացքից չեն վրիպում մեր ներսը, թաքունը, անկողինը:
Գրականությունը ոչ այնքան վեհ գաղափաների, որքան կյանքի մանրուքների մեջ է, չերևացողի, անտեսվողի, որ մոռանում է, պարզապես հիշողության մեջ չի պահում ժամանակը: Այդքան հոծ, բազմերանգ տեղեկատվություն ժամանակն անկարող է տեղավորել իր մեջ. դուրս է մղում, որպեսզի նորն ընդունի: Իսկ գրականությունը թույլ չի տալիս, որ այդ դուրս մղածը, թափոնը կորչի՝ վերածվելով փտած անպետքության: Որովհետև ժամանակը, լինելով անարդար, եսակենտրոն, չի գիտակցում, թե որն է կարևոր, և որն է անպետք հիշողության համար: Իսկ գրականությունը տեղավորում է իր մեջ, միշտ էլ տեղ ունի ցանկացած հիշողության համար, որովհետև ինքը ոչ միայն ժամանակի ծնունդն է, այլև ժամանակ ստեղծողը: Իր ծնողից ավելի մեծ շրջանակ է ընդգրկում ծնվողը, և ծնողն ապրում է իր ծնածի մեջ ոչ թե որպես հիշողություն, այլ ներկա, որովհետև եկող ժամանակներն ուղղակի երկխոսություն մեջ են մտնում իր հետ, որ անցյալն է:
Գրողն աղբահավաք է, իր մեջ է ներառում ժամանակի շպրտածը, անպետքը, թափոնը: Տեսակավորում, մաքրում է որպես հումք և մատուցում նոր իրեղենություն: Այն հնագետն է, որ պեղում է աղբանոցը և հստակ պատկերացում տալիս մոռացված քաղաքի, ժամանակի մասին՝ ամենայն մանրամասներով, թե ինչ կենցաղով են ապրել մարդիկ, ինչ սովորույթներ ու հավատալիքներ են ունեցել, ինչ են նախըտրել ժամանակի մեջ ու ժամանակ առաջ: Գրականությունն այդ աղբահորն է, հավաքակայանը: Գրականությունը անցաթուղթ և խուզարկության թույլտվություն ունի՝ թափանցելու խոհանոց, քիթը խոթելու ննջարան ու անկողին, ինչն անթույլատրելի է: Այդ իսկ պատճառաբանությամբ էլ պատշաճ չէ, գռեհկություն ու անդաստիարակություն է դիտվում ննջարանում կամ բաղնիքում տեսախցիկ տեղադրելը: Բայց գրականությունը երկնքի տեսախցիկն է՝ Աստծու հայացքը, որի մեջ ամեն ինչ տեղավորվում է և ամենաթափանց է, անքննելի, անարգել: Իսկ Աստծու հայացքից չեն վրիպում մեր ներսը, թաքունը, անկողինը:
Ամենից շատ դիտված
08:56 Սրբազան շարունակիր քեռուդ կնգան դոմ*ել. Փաշինյանի սկանդալային գրառումը
11:20 Խնդիրն այն է, որ չմարդն ու չհայը դեռ կա ու ղեկավարում է․ Նազելի Հովհաննիսյանը՝ Փաշինյանին
13:28 Դիշովկեն իսան չի դառնա․ Նինա Կարապետյանց
18:44 Երեխաների վաճառքի գործը և Ռիտա Սարգսյանի անվան հիշատակումները. մոռացված քրեական պատմություն
15:49 Մայր Աթոռը պետք է դատի տա․ կոնկրետ մեղադրանք է հնչել․ Բագրատ Սրբազան
12:20 Եթե ժամերի ընթացքում Եկեղեցին չբանադրի և չնզովի այս զույգին, ուրեմն ընդունում է ասվածը․ Նաիրա Զոհրաբյան
15:23 Ամեն մեկին թվում է, թե ինքը մտքի տիտան է․ Աննա Հակոբյանը «դոսյե» է հավաքել
23:55 Ապշում եմ, որ հոգևորականները մոմավառության համար արդարանում են 150 հազար մարդու ընտանեկան մոմերը հանգցրած վարչախմբի առաջ
22:09 Արցախը քեշով տվեց, 5000 կյանք տարավ, Հայրենիքը դարձրեց լափաման, հիմա էլ մեր հավատն է պղծում և մնում հանդուրժված
11:50 Իր կնոջ դարդը թողել, անհայտ մարդու քեռու կնոջ դարդն է քաշում. Էդգար Ղազարյան
Ձեզ գուցե հետաքրքրի
հետադարձ կապ
սոց․ ցանցեր
Կայքում հրապարակված նյութերը պարտադիր չէ, որ արտահայտեն oragir.news-ի խմբագրության տեսակետը: