Լոռու մարզի Տաշիրի եւ Ստեփանավանի տարածաշրջաններում անասնապահությունը բնակչության եկամտի հիմնական աղբյուրն է:
Վերջին տարիներին դիզվառելիքի ու առհասարակ ամեն ինչի գներն ավելացել են, իսկ կաթի գինը մնացել է գրեթե նույնը,– դժգոհում են անասնապահները:
Անասնակեր խոտի կուտակման ու այլ դժվարություններ հաղթահարելով՝ անասուն են պահում, բայց ստացվում է որ իրենց արտադրած կաթը ջրի գին ունի:
Գյուղացիներն անգամ իրենց արտադրանքի գինը որոշելու հնարավորություն չունեն, թեև գյուղմթերքի գների նկատմամբ պետական վերահսկողություն չկա։
Իսկ պատճառը, ըստ գյուղացիների, այն է, որ Հայաստանը շարունակում է ներկրել էժան ու անորակ կաթի փոշի, իսկ իրենց աշխատանքն արժեք չունի: