Ռազմական փորձագետ Կարեն Վրթանեսյանը գրում է․
«Lragir.am-ը երբեք չեմ սիրել, առաջին հերթին այդ լրատվամիջոցին բնորոշ ցածրորակ վերլուծությունների պատճառով։ Ժամանակին նույնիսկ հեգնական արտահայտություն ունեինք ընկերներով. «Lragir.am-ի յուրօրինակ վերլուծական դպրոցը»։
Բայց ամեն դեպքում այդ լրատվամիջոցը Հայաստանի ներքաղաքական կյանքում ակտիվ ներգրավված հանրային ինչ-որ շերտի կարծիքների, մտքերի արխիվ էր 20+ տարվա։ Այսինքն կայքի նյութերը ցանկացած դեպքում արժեքավոր են հենց որպես ապագա պատմաբանների համար «հանքանյութ»։
Նոր մի հին հղումով անցա, որ ինձ հետաքրքրող մի նյութ նայեմ, պարզվեց կայքը չկա։ Վերացել է, ինչպես և աստիճանաբար պետական համակարգի կայքերից վերանում են Արցախի և հայերի դեմ ադրբեջանցիների կատարած հանցագործությունների հիշատակումները։
Նիկոլի դարաշրջանը շատ նման է Օրուելի «1984» վեպում նկարագրածին, որ մի քանի ժամում կարող էին ամբողջ երկրի պատմությունը փոխել կամ ինչ-որ մարդկանց և իրադարձություններն ընդհանրապես ջնջել պատմությունից։
Չեմ ասում, թե Lragir.am-ը նիկոլականներն են «ջնջել», ինչպես, ասենք՝ ջնջել են Արցախի նախագահի կամ ԱԳՆ-ի կայքերը։ Բայց Lragir.am-ի առցանց արխիվի անհետանալը այս ժամանակաշրջանին բնորոշ երևույթ է։
Հ.Գ. Իշխանության համար պայքարը շատ տարբեր մակարդակներում է լինում, որոնցից մեկը կոլեկտիվ հիշողությունն է»։