Ուղիղ եթեր
copy image url
Միտք Ներքին 6 ամիս առաջ - 17:18 06-05-2024

Պարտությունից ճնշված Հայաստանի ժողովուրդը 3 տարի անց արթնանում է այս ընկճված վիճակից

Մանվել Սարգսյանը ֆեյսբուքյան իր էջումգրել է․

Տավուշում իրենց առաջնորդ Բագրատ Սրբազանի հետ բողոքի ակցիա անող ժողովուրդը որոշեց երթով շարժվել դեպի Երեւան։ Հասկանալի է, որ նրանք ցանկանում են մայրաքաղաքի բնակիչների ուշադրությունը հրավիրել Տավուշում իշխանությունների և սահմանազատման (ինչպիսին դա տեղի է ունենում) դեմ բողոքողների միջև ծագած կոնֆլիկտի վրա։

Իշխանամետ մամուլը ցուցարարներին մեղադրում է արտաքին ուժերի աջակցությամբ դիվերսիոն ուժերի կողմից առաջնորդվելու մեջ։ Թվում է, թե ուզում են մեղքը վերագրել ժողովրդին. ցավոք սրտի, դա անում է ամեն մի անկյուն մղված իշխանություն։ Ենթադրյալ մեղքն այն է, որ ցուցարարները ընդդիմանում են իշխանությունների խաղաղություն հաստատելու նպատակ հետապնդող գործողություններին։ Ցուցարարներն իրենց հերթին մեղադրում են իշխանություններին, որ նրանց գործողությունները թուլացնում են Հայաստանի դիրքերը և պատերազմի էլ ավելի մեծ վտանգ են ստեղծում ու չեն հանգեցնում խաղաղության։ Ըստ ամենայնի, դիմակայությունն այս ոգով կմեծանա։

Դիտորդները փորձում են գնահատել տեղի ունեցողի քաղաքական իմաստը։ Ուշադրության կենտրոնում իշխանության խնդիրն է՝ արդյոք այս բողոքը վտանգ է ներկայացնում գործող իշխանությունների համար։ Նրանք, ովքեր նման վտանգ են տեսնում տեղի ունեցողի մեջ, մատնանշում են Ռուսաստանի դիվերսիոն գործողությունները։ Ենթադրվում է, որ Ռուսաստանը ցանկանում է խաթարել սահմանազատման գործընթացը՝ տարածաշրջանում իր ազդեցությունը պահպանելու համար։ Դիտորդները, ովքեր համաձայն չեն այս գնահատականների հետ, արտաքին շահերի սպասարկումը տեսնում են հենց իշխանությունների գործողություններում։ Այստեղ, արտաքին ուժերի կերպարով, խոսքը գնում է Արեւմուտքի եւ Թուրքիայի մասին։ Ըստ ամենայնի, Հայաստանում տեղի ունեցողի այլ տեսլական չեն տալիս։

Առայժմ միակ համոզիչն այն է, որ պատերազմում կրած պարտությունից ճնշված Հայաստանի ժողովուրդը երեք տարի անց սկսում է արթնանալ այս ընկճված վիճակից և արտահայտել իր կամքը։ Մնացած ամեն ինչ տեղի է ունենում այս երեւույթի շուրջ։ Ոմանք անհանգստացած են դրա համար, մյուսները ցանկանում են օգտագործել այս արթնացնող էներգիան: Գործընթացները իսպառ զուրկ են քաղաքական ծրագրերից կամ նույնիսկ բեմադրությունից։ Ցուցարարների գործողություններն ավելի շատ «թավշյա ապստամբություն» են հիշեցնում։ Պատահական չէ, որ ամենից հաճախ խոսում են ոտնահարված արժանապատվության և մարդկանց արժանապատվության դեմ հարձակումները կանխելու մտադրության մասին։ Երևում է, որ պատերազմի վախի և արագ խաղաղության պատրանքային հույսերի ազդեցության տակ տխուր վիճակում երեք տարի անարժան ապրելը չափազանց դառն էր։ Կարծես քե ասվւմ է. ես այլեւս ոչ մի բանի չեմ կարող հավատալ՝ ոչ խաղաղության, ոչ էլ պատերազմի, որը միշտ եղել է ու կա բակում։

Բայց, որ ավելի կարևոր է, ավարտվել է մեկուսանալու և պատրանքային հույսերի ժամանակը։ Իսկ խնդիրների ռացիոնալ գիտակցումը կգա՝ սպասողները ստանում են։ Հուսահատության զգացումը նահանջում է։ Իշխանությունները պետք է մտածեն նաև կիրառվող պատերազմով շանտաժի անիմաստության մասին։ Ամենայն հավանականությամբ, հենց այս չդադարող շանտաժն է խելագարության հասցրել մարդկանց։ «Աշխատասեր ձևացող» անփույթ ուսանողի կերպարով չես կարող կանգնեցնել պատերազմը. թշնամուն զսպելու քաղաքական մեխանիզմներ է պետք մշակել։
adv_banner

Ամենից շատ դիտված