Գրականագետ Քրիստինե Հովհաննիսյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է․
«Թուրքիան հնարավոր բոլոր ոլորտներում տարիներով հսկայական գումարներ է ծախսում, որ հայերի ցեղասպանությունը ներկայացնի որպես Առաջին համաշխարհային ժամանակ «սովորական» մարդկային կորուստներ։ Գումարներ է ծախսում, որ «արեւմտահայ», «Արեւմտյան Հայաստան» բառերը փոխարինի «Օսմանյան կայսրությունում բնակվող էթնիկ հայ համայնք» ձեւակերպումով։
Բոլոր այն ազգությամբ հայ մարդիկ, առավել ես գիտության հետ առչություն ունեցող մարդիկ, որոնք չգիտեն սրա մասին, չգիտեն, թե ինչու է սա արվում, կամ ձեւացնում են, որ չգիտեն, կամ չեն ուզում իրենց փող աշխատելու ճանապարհին գիտակցել, թե ինչ նպատակ ունի նման «տերմինաբանությունը», ուրեմն կամ իրենց գործով չեն զբաղվում կամ իրենց համար սովորական երեւույթ է իրենց ազգի պատմությունը ուրանալը։
Մենք Թուրքիայում պատերազմի չենք առնչվել, այլ ցեղասպանության։ Մենք այդ պետության մեջ ապրել ենք մեր բնիկ հայրենիքում, ոչ թե եղել ենք էթնիկ համայնք։
Առավել եւս 44-օրյա պատերազմից հետո Թուրքիայի թելադրած թեզերով գործունեությանը ցանկացած աջակցության հավասար է մեր զոհված տղաների արյունը վաճառելուն։ Ցանկացած աջակցություն...
Չարենցը Կարսի անկման պատմությունը գրելիս «Երկիր Նաիրի» վեպում մի պատկեր ունի։ Տղան գետից դուրս է գալիս, շորերը չկան, ասում է ես ախր գիտեմ, որ իմ ընկերներն են դա արել...»։