Գյումրեցի բժիշկ-վարակաբան Կարինե Հովհաննիսյանը 1988թ. աղետալի ավերիչ երկրաշարժի ժամանակ 17 տարեկան է եղել: Բժիշկը
Oragir.News-ի հետ զրույցում պատմել է երկրաշարժյան հիշողությունների, հետերկրաշարժյան պայքարի մասին:
«1988թ. դեկտեմբերի 7-ին ես 17 տարեկան էի. ուսանող էի պոլիտեխնիկական ինստիտուտում: Դեկտեմբերի 7-ը ինձ համար սովորական օր էր, հիշում եմ այդ օրը. մառախլապատ էր: Մառախուղը այնքան թանձր էր, որ ես կանգառում կանգնած էի, ավտոբուսը կողքիցս անցավ, չեմ նկատել, ուղղակի ձայնը լսեցի:
Շենքի մի մասնաճյուղը փլվեց, մյուսը մնաց կանգուն: Ես այդ ժամանակ երկրորդ հարկում էի գտնվում, հատակը փլվեց, ես հայտնվեցի նկուղում, և փաստորեն 5 հարկերը վրաս փլվեցին»,-պատմում է բժիշկը։
Կարինե Հովհաննիսյանը երկրաշարժի հետևանքով կորցրել է ոտքը.
«Ամսի 8-ին ինձ տեղափոխեցին Արթիկի հիվանդանոց, այդ ժամանակ կարծես թե ես ինձ լավ էի զգում, ցավեր չունեի, բայց դեռ չգիտեի, որ ցավերի բացակայությունը ավելի վատ էր, քան լավ:
Ոտքս այն աստիճանի էր տրորվել, որ փտախտ էր առաջացել, և Արթիկի հիվանդանոցում իմացա, որ պետք է ոտքս հեռացվի… ինձ տեղափոխեցին Երևան…
Մանկական տարիքում ես երբեք իմ մեջ այդքան ուժ չունեի, բայց 88-ը բացահայտեց նաև իմ մեծ կամքի ուժը»,- ասում է վարակաբանը:
Երկրաշարժը փոխել է բժշկուհու մասնագիտական ուղղությունը, 88-ից հետո բժշկուհին որոշել է գնալ իր երազանքի հետևից, փոխեց մասնագիտությունը, բժշկական համալսարան տեղափոխվեց...
Կարինե Հովհաննիսյանն ասում է` 88-ից հետո առաջին տասը տարին բավականին դժվար էր, դեկտեմբերի 7-ին ինձ շատ ծանր էի զգում. «Կամաց-կամաց ես դեկտեմբերի 7-ը սկսեցի ընդունել որպես իմ երկրորդ ծնունդ։ Իմ բոլոր մտերիմները, ազգականները դեկտեմբերի 7-ին զանգում են, ասում՝ Կար, երկրորդ ծնունդդ շնորհավոր», - ասում է բժիշկ-վարակաբանը։
Մանրամասները` տեսանյութում։