վերջին լուրեր
Քանի դեռ սրանք իշխանության են, թուրքերն ամեն ինչ են անելու, որ մաս առ մաս բզկտեն Հայաստանը. Փաստ
«Փաստ» օրաթերթը գրում է
Այս իշխանությունները երբեք ենթատեքստերով չեն խոսում: Իրենք խոսում են պարզ ու կոնկրետ՝ ուղիղ հայտարարելով, որ թուրքը կառուցողական է, ու թուրքի հետ ապագա կա: Իսկ նրանք, ովքեր թուրքահպատակ չեն ու պայքարում են, բնականաբար, այդ մարդկանց դեմ պետք է ներքին ճնշում լինի: «Փաստի» հետ զրույցում նման կարծիք հայտնեց «Հայ ազգային ճակատ» կազմակերպության նախագահ, ռազմական գործիչ Գևորգ Գևորգյանը:
«Մենք այսօր չունենք բանակ, չունենք ԱԳՆ և, ընդհանրապես, ոչինչ չունենք, բայց ունենք ոստիկանություն, որը կոնկրետ պայքարում է յուրաքանչյուր ընդվզող քաղաքացու դեմ: Մարդն ամեն ինչ կարողացել է անել այնպես, ինչի համար եկել է: Ասել է, չէ՞, Շուշին դժբախտ ու դժգույն քաղաք է:Ասել է նաև, որ թուրքերը լավն են, բարի են: Զուգահեռ՝ մուրճը վերցրել և թուրքի դեմ պայքարող մարդկանց ասում էր՝ մուրճը բոլորիդ գլխին գալու է: Ասում է ու առանց որևէ ենթատեքստի ուղիղ իրականացնում իր քաղաքականությունը: Ու հենց այս առումով պատահական չէ, երբ ասում ենք՝ սրանք թուրքահպատակ իշխանազավթներ են, որոնք եկել են իրականացնելու պանթուրքիզմի ծրագիրը: Այսօր թուրքն իր պատմական հնարավորությունից օգտվելու համար ամեն ինչ է փորձելու անել: Այստեղ արդեն կարևորագույնը հայ մարդն է, որը երեք տարբերակ ունի. կա՛մ կռվում է, կա՛մ իրերն է հավաքում, որ հեռանա, կա՛մ էլ ուզում է ապրել թուրքի հետ: Սա կռիվ է, ու սա քաղաքական պայքար չէ: Հայ մարդը պետք է պայքարի հանուն ՀՀ-ի, հանուն իր անվտանգության ու հանուն ապրելու»,-ասաց մեր զրուցակիցը:
Անդրադառնալով Ադրբեջանի նախագահի՝ ՀՀ տարածքային ամբողջականության նկատմամբ ունեցած և պարբերաբար կրկնվող հայտնի նկրտումներին ու ՀՀ իշխանությունների արձագանքին՝ Գ. Գևորգյանը նշեց. «Ըստ էության, սա ագրեսոր պետության մարտավարության շարունակությունն է, որովհետև Ադրբեջանը ստացավ այն, ինչ ցանկանում էր: Խոսքն Արցախի մոտ 70-75 տոկոսի մասին է: Ու, բնականաբար, իրենց համար հիմա պատմական ժամանակներ են, որովհետև ՀՀ-ում իշխանությունը զավթել են թրքահաճո ուժեր, որոնք փորձում են իրականացնել պանթուրքիզմի և, ընդհանրապես, իրենց հարյուրամյակների նպատակները: Նրանք այդ շանսը բաց թողնել չեն ուզում, ու հիմա գալիս է հաջորդ՝ ՀՀ-ի կապիտուլ յացիայի փուլը: Ժողովրդական մի խոսք կա. «Կպի՝ խփենք»: Սրանք այստեղից կպնում են, նրանք այնտեղից՝ հարվածում: Հաջորդ պատերազմի անոնսն է տրվել, որն արդեն ՀՀ-ի հետ է լինելու: Անոնսը տրվեց նույն ձեռագրով, ինչպես եղել էր 2018-ի իշխանազավթումից հետո: Այդ ժամանակ Ադրբեջանի նախագահը կրկին ագրեսորի հռետորաբանությամբ էր խոսում: Զուգահեռ՝ իշխանազավթն Արցախում ասաց. «Արցախը Հայաստան է և վերջ»: Հիմա Ադրբեջանը նույնկերպ ագրեսորի հռետորաբանությամբ է հանդես գալիս, իսկ այստեղ հայտարարում են, որ Ադրբեջանը ոչնչի չի հասնի: Բացի այդ, հրահրում են՝ նույն մեթոդաբանությամբ հող նախապատրաստելով հաջորդ, բայց նույն սցենարի համար: Այս անգամ պատերազմի միջոցով փորձելու են հանձնել ՀՀ-ն: Ե՛վ Ալիևը, և՛ Փաշինյանը սրում են իրավիճակը, որպեսզի հասնեն իրենց նպատակին»:
Գևորգ Գևորգյանը նշեց, որ իրավիճակը սրելու հռետորաբանությունը վերջին շրջանում ավելի ակնհայտ է: «Չեմ բացառում, որ հենց օգոստոսին կարող են ռազմական գործողություններ լինել, որովհետև այդ ժամանակահատվածը մի քանի պատճառներով բարենպաստ է: Պատճառներից մեկը հանգստի շրջանն է, որում նաև հեղինակավոր միջազգային կառույցներն են: Ընդհանրապես, այս իրավիճակում, այս թրքահպատակ իշխանության պարագայում մեկ ժամն արդեն բավական է, որ ՀՀ-ն լուրջ խնդիրներ ունենա: Մենք իրականում շատ ծանր իրավիճակում ենք թե՛ անվտանգության, թե՛ ընդհանրապես հասարակության գիտակցության առումով, ինչի ապացույցն ընտրությունների արդյունքներն էին: Միջազգային տարբեր դրամաշնորհների միջոցով մեր բնակչությանն այս տարիների ընթացքում լավ մոնիթորինգ արեցին ու հասկացան, որ մեր հասարակության մոտ 70 տոկոսը կրթական ցենզի ու տարբեր պատճառներով շատ ավելի հեշտ կառավարվող է:Այս ամենի պատճառով հասարակությունն այսօր չի կարող տարբերել, թե ի՞նչ է իրենից ներկայացնում թրքահպատակությունը, ու որքանո՞վ է դրանով վտանգվում իր անվտանգությունը: Հասարակությանը պետք է անկեղծորեն բացատրել, խնդրել ու աղաչել, որ պետք է դուրս գա ու պայքարի, որովհետև թուրքի հետ իրենք ապագա չեն կարող ունենալ, քանի որ նույն թուրքը տարիների, դարերի ու հարյուրամյակների ընթացքում ցույց տվեց իր իրական դեմքը: Սա ֆիզիկական բնաջնջման ճանապարհ է, մեր հասարակությունը պետք է հասկանա, որ ինքն իրեն պետք է հարգի, ինքն իրեն պաշտպանի, ու դրա համար պետք չէ հանձնվել»,- ասաց Գ. Գևորգյանը՝ նշելով, որ պայքարի միակ ճանապարհը համատարած ընդվզումներն են:
«Հարկավոր չէ մի հերոսի կամ մի փրկչի սպասել, որովհետև ով էլ լինի՝ տարբեր տեխնոլոգիաների միջոցով հազար անուն կկպցնեն այդ մարդուն ու կհեղինակազրկեն նրան: Յուրաքանչյուրը պետք է հասկանա, որ ինքը պետք է տեր կանգնի իր անվտանգությանն ու պետք է դեմ արտահայտվի օսմանացմանը, ՀՀ կապիտուլ յացիային: Ամեն մարդ պետք է ինքը հասկանա, որ եթե չի պայքարում, ուրեմն, վաղը թուրքն իր դուռն է ծեծելու»,-ընդգծեց նա:
4
Գևորգ Գևորգյանը նշեց, որ Սյունիքը ևս թշնամու հարյուրամյա երազանքների մի մասն է: «Պանթուրքիզմի իրականացման համար Սյունիքը կենսական նշանակություն ունի: Առհասարակ, Թուրքիան ամեն տեղ իր ռազմական ներկայությունն է «ապահովում»: Հիմա արդեն մեր այս իշխանազավթների «պասով» հաջողությունների են հասել և ոչ մի կերպ չեն հրաժարվելու իրենց ծրագրից: Քանի դեռ սրանք իշխանության են, թուրքերն ամեն ինչ են անելու, որ մաս առ մաս ՀՀ-ն բզկտեն՝ հասնելով կապիտուլ յացիայի: Այս առումով Սյունիքը կենսական նշանակություն ունի ինչպես մեզ, այնպես էլ իրենց համար: Այս առումով ևս պատմական շանս ունեն ու այդ շանսն օգտագործելու են: Իսկ մեր բոլոր քաղաքական, հասարակական գործիչները, բոլոր կուսակցությունները, անհատները, ժողովուրդը պետք է կոնկրետ պայքարեն՝ դուրս գալով փողոց: Եթե չես հաղթել, ուրեմն պայքարը շարունակվում է, եթե չես հաղթել, ուրեմն տուն վերադարձ չկա: Եթե չես հաղթել, ուրեմն դու հիմա տուն չունես, քո տունը մազից է կախված: Պետք չէ անհատներին մատով ցույց տալ ու ասել՝ բա, դուք ի՞նչ եք անում, բոլորով պետք է դուրս գալ պայքարի: Միևնույն ժամանակ, չի կարելի ֆեյսբուքյան գրառումներով պայքարի պատրանք ստեղծել: Պայքարը մեկնաբանություն գրելն ու արձակուրդ գնալը չէ: Հիմա չի կարելի ասել՝ ես գնում եմ արձակուրդ: Թևերը քշտած պետք է պայքարել, այլ ոչ թե գեղեցիկ կոստյումներով ու գեղեցիկ դիմահարդարմամբ»,-նշեց մեր զրուցակիցը:
Գ. Գևորգյանի խոսքով, դեռ ավելի վաղ էր ասել, որ արտահերթ ընտրությունն այս իշխանության վերարտադրման ճանապարհն է, որով ավելի խոցելի ենք դարձնում ՀՀ բնակչության կռվող ու պայքարող մարդու ձանը: «Բայց, ինչևէ, արեցին այն, ինչ ուզեցին, գնացին նրան, ինչին գնացին: Բայց մենք պայքարից հրաժարվելու իրավունք չունենք: Այս պայքարը քաղաքական անվանելու իրավունք ևս չունենք՝ հայտարարելով, թե այսօր քաղաքականությամբ զբաղվում եմ, վաղը՝ ոչ, իսկ մյուս օրը նորից զբաղվելու եմ: Սա հանուն հայ մարդու ու Հայաստանի պետականության պայքար է: Երբ այդ սուրը կախված է ազգի գլխին ու առավել քան տեսանելի և շոշափելի է, դու չես կարող պայքարի անունը դնել քաղաքական ու ասել՝ հիմա մի քիչ արձակուրդ է, կամ՝ «ես հիասթափվել եմ»: Ինչի՞ց ես հիասթափվել, ապրելո՞ւց, քո խելքի՞ց, ինչի՞ց՝ քո հայրենիքի՞ց: Մենք չպայքարելու ու հանձնվելու իրավունք չունենք, իսկ պայքարը պետք է մասսայական ու ինքնաբուխ լինի: Եթե համատարած պայքարի անհրաժեշտությունը ժողովուրդը չհասկանա, մենք շատ շուտով ևս մեկ պատերազմի առաջ ենք կանգնելու: Դրանով արդեն ՀՀ-ի կապիտուլ յացիայի զարկն է տրվելու, ինչպես եղավ Արցախի դեպքում: Նույն սցենարը կրկնվում է»,-եզրափակեց մեր զրուցակիցը:
Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում
Ամենից շատ դիտված
Ձեզ գուցե հետաքրքրի
հետադարձ կապ
սոց․ ցանցեր
