Արևմտյան Հայաստանում մի շարք հայկական եկեղեցիներ վերջին տարիներին վերականգնվում են, սակայն գործընթացը հաճախ առաջացնում է մտահոգություններ եկեղեցիների հայկական ինքնության պահպանման վերաբերյալ։
Վկայություններ կան, որ վերականգնման անվան տակ երբեմն տեղի են ունենում պատմական ժառանգության աղավաղում, ցանկանում են վերացնել հայկական հետքը։
Ի՞նչ նպատակ է հետապնդում այս գործընթացը։ Թեմայի վերաբերյալ
Oragir.News-ը զրուցեց պատմաբան Արգամ Այվազյանի հետ։
«Արևմտյան Հայաստանի տարածքում 1915 թվականից հետո եղել են շուրջ 180 հազար հայկական մեծ ու փոքր հուշարձաններ։ Վերջին տասնամյակների ընթացքում այդ հուշարձանների մոտավորապես 2-3%-ն է պահպանվել։ Վերջին 20 տարիներին Թուրքիան սկսել է որոշ հայկական հուշարձանների վերականգնման աշխատանքներ, օրինակ՝ Աղթամարի Սուրբ Խաչ եկեղեցին և այլ կառույցներ։
Սակայն այս գործընթացի հիմքում ընկած է տուրիզմի խթանման և մշակութային բազմազանության ցուցադրական ներկայացումը, այլ ոչ թե հայկական մշակութային ժառանգության արժանապատիվ պահպանումը»,- ասաց Արգամ Այվազյանը։
Այն հարցին, որ Անի Մայր Տաճարը գտնվում է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի հովանավորության տակ և ներկայումս վերականգնվում է, արդյո՞ք երաշխիք կա, որ եղած հայկական արձանագրությունները, խաչքարերն ու խորհրդանիշները կպահպանվեն, պատմաբանը պատասխանեց, որ չնայած Անին ընդգրկվում է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի ցուցակում, ինչպես նաև Հայաստանի տարածքում ևս 6-8 մշակութային հուշարձաններ ընդգրկված են նույն ցուցակում, բայց մինչ օրս ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ն որևէ ֆինանսական աջակցություն չի տրամադրել Հայաստանի տարածքում գտնվող այդ հուշարձանների վերականգնման համար։