Արցախից բռնի տեղահանված Գայանե Խաչատրյանի ընտանիքը ևս երկու ընտանիքի հետ բնակվում է Արարատի մարզում։ Տանը, որտեղ ապրում են ինը հոգով, փորձում են հարմարվել, քանի որ այլ տարբերակ չունեն, գոնե այդպես կարող են վարձը տալ ու մի կերպ ծայրը ծայրին հասցնել։
«Աջակցության ծրագրերից միայն 100 հազար միանվագ դրամական աջակցությունն եմ կարողացել ստանալ, մնացածը ստանալու համար բանկային հաշիվ է պահանջվում, որի համար դիմել եմ ու սպասում եմ քարտի տրամադրմանը»,-
Oragir.News-ի հետ զրույցում ասում է տիկին Գայանեն, ում խոսքով արդեն երեք ամիս է՝ թոշակ չի ստացել ու մտավախություն ունի, որ չի էլ ստանալու, քանի որ իրեն ասել են՝ Հայաստանում իր ունեցած կարգը հնարավոր է հաշվի չառնվի։
«3 ընտանիք՝ 9-ը հոգով բնակվում ենք մի տան մեջ, որպեսզի կարողանանք վճարել վարձը։ Ոչ մի օգնությունից չենք կարողանում օգտվել։ Ասում են՝ 40, 68 հազար դրամի քարտեր են տալիս արցախցիներին՝ սնունդ և կենցաղային պարագաներ գնելու համար, բայց մենք դրանից էլ չենք կարողացել օգտվել»,- ասում է մեր զրուցակիցը, ում խոսքով բազմիցս դիմել է մարզպետարան, սոցապնախարարություն, որտեղից պատասխանել են, որ իրենց հերթը դեռ չի հասել։
«Հիմա էլ ասում են ծրագիրն ավարտվել է։ Ես առաջին կարգ հաշմանդամություն ունեմ, տանն ունենք 3 անչափահաս երեխաներ, բայց ոչ մի օգնություն չենք կարողանում ստանալ։ Սա ինչ օրենք է, մեկին յուղում են, մյուսին՝ դաղում»,- ասում է տիկին Գայանեն, ում խոսքով՝ շատ բաների կարիք ունեն, բայց այս պահին առաջնայինը տաք վերմակներ ձեռք բերելն է, քանի որ բազմանդամ ընտանիքում ոչ բոլորն ունեն վերմակ։