Երջանիկ Համբարձումյանը Ասկերանի շրջանի Ակնաղբյուր գյուղից է։
«Իմ միակ ցանկությունն այն է, որ Արցախը ազատ լինի, առանց ադրբեջանցիների, ու մենք հետ վերադառնանք մեր հող ու տուն»,- ասում է տիկին Երջանիկը:
Տեղահանման ցավը դեռ չի մեղմանում․ նա ժպտում է՝ հանգիստ, բայց աչքերում խոր, չմարող ցավ կա։
«Չեմ հավատում ոչ պետությանը, ոչ էլ եկեղեցուն։ Հույսս կտրել եմ։ Եթե ունենայինք իսկական պետություն, և աշխարհն աչքերը փակ չպահեր, այսօր այս օրին չէինք լինի»,- ասում է նա՝ հակիրճ, բայց ծանր խոսքով։
Սակայն նույնիսկ այդ հուսախաբության մեջ նա շարունակում է անել այն, ինչ գիտի ամենալավը՝ ժենգյալով հաց թխել։ Նվիրական երազանք ունի՝ վերադառնալ Արցախ աշխարհ։
Տեսանյութ: