Իրավապաշտպան Վարազդատ Հարությունյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․ «19-րդ դարում Ամերիկյան իրավաբանների ասոցացիան՝ հասկանալով, որ առկա է իրավաբանական օգնության կարիք ունեցող անվճարունակ մարդկանց մեծ թիվ, իր կանոնագրքում սահամնեց, որ փաստաբանն իր աշխատաժամանակի առնվազն 2 տոկոսը պետք է ծախսի անվճար (pro bono) ծառայություններ մատուցելու վրա։
Հարավային Կորեայում իրավաբանները տարեկան առնվազն 30 ժամ պետք է աշխատեն անվճար՝ pro bono:
Ռուսաստանում 1864թ․ անցկացված դատական բարեփոխումների արդյունքում ներդրվեց «աղքատության իրավունքով» անվճար փաստաբան ունենալու իրավունքը։ Այն հիմք հանդիսացավ 2011թ․ ընդունված «ՌԴ-ում անվճար իրավաբանական օգնության իրավունքի» մասին օրենքը։
Անվճար՝ pro bono, փաստաբանական ծառայությունների մատուցմամբ հայտնի են բազմաթիվ հանրահայտ փաստաբաններ, օրինակ՝ նույն Ֆյոդոր Պլեվակոն։
Սոցիալապես անապահով խավերին, քաղհալածյալներին և այլ խոցելի խմբերին անվճար փաստաբանական ծառայություններ են մատուցում նաև Հայաստանում։ Թե՛ մեր գրասենյակը և թե՛ մեր բազմաթիվ այլ գործընկերներ ու գրասենյակներ իրենց աշխատաժամանակի մի էական (երբեմն՝ ահռելի) մասը նվիրում են անվճար փաստաբանական ծառայությունների մատուցմանը։
Փաստաբանությունը սոսկ բիզնես չէ, այլ՝ իրավապաշտպան առաքելություն։
Հայաստանում անվճար իրավաբանական օգնության պատմությունը կավարտվի 2025թ․ հունվարի 1-ին։ Ֆինանսների նախարար Վահե Հովհաննիսյանի լոբինգի և ԱԺ-ում առանց հասկանալու կնոպկա սեղմելու արդյունքում փաստաբանները նախ զրկվելու են անվճար իրավաբանական օգնություն տրամադրելու հնարավորությունից և երկրորդ էապես թանկացնելու են իրենց ծառայությունների արժեքը, քանի որ մեր հարկերը թանկանալու են մոտ 6 անգամ»։