Երեկ՝ փետրվարի 28-ին, Հանրային հեռուստաընկերության եթերում ՀՀ ՄԻՊ Անահիտ Մանասյանի հետ հարցազրույցի ընթացքում Պետրոս Ղազարյանը լրագրողների հասցեին ցինիկ ձևակերպում հնչեցրեց՝ «Գյուղերում կա կյանք, որը հեռու է և՛ Ֆեյսբուքից, և՛ լրատվամիջոցներից, էն որ վազում են պատգամավորների հետևից ծտի ձենով․․․»։
Ուշագրավ է, որ ՄԻՊ-ը ոչ մի դիտողություն չարեց Պետորս Ղազարյանին, փոխարենը շարունակեց նրա հարցերին պատասխանել։
Դժվար չէ կռահել, թե ինչու է Պետրոս Ղազարյանը վառված առանձին լրատվամիջոցներից և լրագրողներից։ Դրա համար ընդամենը մի փոքր կարելի է հետ գնալ և Պետրոս Ղազարյանի հիշողությունը թարմացնել։
Օրինակ՝ ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը, ընդդիմադիր եղած ժամանակ իր ընտանեկան թերթում՝ «Հայկական ժամանակ»-ում, առնվազն 2 անգամ Պետրոս Ղազարյանին անվանել է Նատաշկա։ Համենայն դեպս, Փաշինյանը գրել է, որ ընդդիմությունը Պետորս Ղազարյանին հենց այդպես է ճանաչում։ Ըստ երևույթին Պետրոս Ղազարյանն այդ ժամանակ ծվծվացել է, դրա համար էլ Փաշինյանը նրան «Նատաշկա» անունն է տվել։
«Պետոն համարվում է Հայաստանի թիվ մեկ Նատաշկա, որը, սակայն, չափից շատ լափելու պատճառով կորցրել է իր կանացի գրավչությունը և վաղուց հատել է այն սահմանը, որից հետո անվանվում են պառվաբոզ»,- տարիներ առաջ գրել է Նիկոլ Փաշինյանը։
Խնդիրն այստեղ այլ է։ Պետրոս Ղազարյանը ՀՀ քաղաքացիների հարկերից սնվող Հ1-ի եթերից մի օր լրագրողական համայնքին է պիտակավորում, մի օր Արցախից բռնի տեղահանվածներին է «Արցախից փախածներ» անվանում, և որ ամենակարևորն է մշտապես պաշտպանում է Նիկոլ Փաշինյանի և նրա իշխանության շահերը, որի մաս է կազմում նաև իր կինը՝ ԿԳՄՍ նախարար Ժաննա Անդրեասյանը։