56-ամյա Ավետիս Ղազարյանը արցախյան մի քանի պատերազմների է մասնակցել, ասում է`սեպտեմբերի 19-ի ժամանակ դիրքերում չի եղել առողջական խնդիրների պատճառով։
Արցախցի տղամարդն ասում է`Արցախում ապրել՝ նշանակում է լինել սահմանապահ և անկախ քո կամքից պիտի զինվորագրվես հայրենիքի պաշտպանությանը։
«Կռիվ ու մենակ կռիվ․ դա է իմ տեսածը, էս մի կռվից դեռ ուշքի չեկած, դեռ ոտքի չկանգնած՝ էլի կռիվ։Բայց էս վերջինը նկարագրելու չէ, դա ողբերգություն էր։ Վերևից անդադար բեսպիլոտնիկներով խփում էին, մարդիկ փրկվելու մասին էին մտածում»,-
Oragir.News-ի հետ զրույցում պատմում է Ավետիս Ղազարյանը։
Ղազարյանների ընտանիքը Ստեփանակերտից է բռնի տեղահանվել։ Սեպտեմբերի 25-ին են ստիպված դուրս եկել Արցախից։ Գյումրիում են ապրում, Ավետիսը դեռ աշխատանք չունի, իսկ կինը` Նունեն, ով մասնագիտությամբ բուժքույր է, աշխատում է Գյումրիի իտալական պոլիկլինիկայում։
Ավետիս Ղազարյանն ասում է` հոգով, սրտով, մտքով Արցախում են, իսկ ֆիզիկապես՝ ոչնչացված։
«Թուրքերը խփելով, կրակելով գալիս էին, ես իմ աչքով տեսա թուրքի զորքին, սարի վերևն էր։ Էդքան բան տեսնելով՝ ոնց կարող էիր մնալ»,-ասում է արցախցի տղամարդը։
Մանրամասները`տեսանյութում