Տոնածառը շուտ դնելով՝ կարող եք լրջորեն վնասել երեխաներին

Ինչո՞ւ են ամանորի խորհրդանիշ սիրելի տոնածառը մեկուկես ամիս շուտ դնում Հանրապետության հրապարակում։ Այդ ժամանակավրեպությունն օգո՞ւտ է, թե՞ վնաս։

Ասում են, թե ՀՀ իշխանությունները մտադիր են նշել նաև կաթոլիկ Սուրբ ծնունդը, գրավել կաթոլիկ ու բողոքական զբոսաշրջիկների, ՀՀ-ում գործող դիվանագետների, միջազգային կառույցների ներկայացուցիչների, մեծ թվով եվրոպական դիտորդների ու նրանց երեխաների ուշադրությունը։ Այս վարկածը գոյության իրավունք ունի, քանի որ Նիկոլ Փաշինյանի գլխավորած թիմը բազմիցս է ապացուցել, որ սկզբունքներ չունի և չի հարգում ժողովրդական ու կրոնական ավանդույթները։ Եթե զբոսաշրջիկն ու ՀՀ-ում առաքելություն իրականացնող օտարերկրացին ուղղախոս լինեն, ապա սա կորակեն էժան երեսպաշտություն։ Եվ ՀՀ իշխանությունները միջազգային հեղինակության կորուստ կունենան։

Պաշտոնական մեկնաբանությունը, որը երեկ ներկայացրեց Երևանի քաղաքապետի տեղակալ Սուրեն Գրիգորյանը, հղվում էր երեխաներին ուրախացնելու պարտավորության վրա։ Սակայն երեխաներին ուրախացնելու մղումը չի ծածկում հարցը, թե ինչու են մեկուկես ամիս առաջ դնում տոնածառը։ Եթե անցյալ տարի տոնածառը ժամանակից շուտ դնելը հիմնավորում էին մանկական Եվրատելիսի առիթով տոնական տրամադրությունը հրապարակ հանելու և հյուրերին ուրախացնելու պատճառաբանությամբ, ապա այս տարի միջազգային մանկական ոչ մի միջոցառում չկա։ Հետևաբար՝ շտապողականության պատճառ էլ չկա։

Տարածվում է նաև հիմնավոր կասկած, որ ժամանակից շուտ տոնածառը դնելն ունի սոցիալ-հոգեբանական թիրախ։ Ենթադրելի է, որ ուզում են համազգային կորուստների՝ հազարավոր զոհերի, Արցախի հայաթափման, աղքատության, գործազրկության և սոցիալական աճող խնդիրները ստվերել տոնական տրամադրությամբ։ Իշխանություններին, հավանանաբար, թվում է, թե հրապարակի տոնածառը տեսնող մարդիկ կարող են մոռանալ այս ամենը, երախտագիտությամբ լցվել Նիկոլ Փաշինյանի նկատմամբ և ներել այն ողբերգությունը, որի մեջ հայտնվել են վերջինիս վարած քաղաքականության հետևանքով։

Այս վարկածի օգտին է խոսում նաև այն, որ իշխանությունների հրահանգով մասնավոր ընկերությունները նույնպես ժամկետից շուտ են տոնական զարդարելու իրենց խանութները, սրահները, սննդի օբյեկտները և այլն։ Այսպիսով, ստեղծվելու է կեղծ պատկեր, որ ժողովուրդն անզգա-անսիրտ է, կորցրել է խիղճն ու ժամանակի զգացողությունը, ժխտում է իրականությունն ու համերաշխ է իշխանությունների հետ։

Այսպիսի սոցիալ-հոգեբանական տրանսֆորմացիան ժամանակավոր լեգիտիմություն կհաղորդի իշխանություններին, սակայն վտանգավոր հետևանքներ կունենա՝ կավելանան հոգեկան հիվանդները, անբարոյականությունը, երեսպաշտությունը, անառակությունը, որոնք մեծ աղետներ կարող են պատճառել հասարակությանը։

Եթե Երևանի քաղաքապետարանն այս ռիսկերը դնի նժարին, ապա հավանաբար, կհասկանա, որ ամանորից մեկուկես ամիս առաջ տոնածառ դնելով, ընդհանուր կորուստներն ու համատարած ողբերգությունը ստվերելով, մարտնչող անսկզբունքայնությամբ, ժողովրդական և կրոնական ավանդույթները չհարգելով՝ վնասում է առաջին հերթին երեխաներին, որոնք այսօր ուրախություն, բայց վաղը հոգեկան խնդիրներ կարող են ունենալ՝ ոչ ադեկվատ վարք, ժխտման հիվանդություն։ Վերջինի համաճարակն արդեն թակում է դուռը։ Ընտրություններինև քաղաքական միջոցառումներին ժողովրդի աճող անտարբերությունը դրա վկայությունը չէ՞։

Թաթուլ Մկրտչյան