Վարչապետի աթոռին հարմար նստած անձը նույն հարմարավետությամբ էլ պատասխանում է հարցերին՝ ամեն բան հարմարեցնելով իր հարմարությանը: Այս անհեթեթ թվացող նախադասությունն ամենահարմարն է իրեն և իր իրողությունը բնորոշելու համար: Իսկ ավելի դիպուկ բնորոշելու փնտրտուքով դիմենք դասականի օգնությանը. «Ծաղկափոշու մեջ թաթախված գունավոր բզեզին մանուշակը ճոճք է թվում, աշխարհը՝ ծիրանագույն բուրաստան»։ Հարմարավետ է, որովհետև այդ ճոճքը օրորողներ կան և այդ ճոճքից օրորվողներ: Ուրեմն և՛ հարմար է, և՛ հարմարավետ:
Սույն անձը, որ վարչապետի աթոռին է նստած, ասում է, որ իր տղան բանվոր է աշխատում բրուտի մոտ և գրանցված չէ, որ ստվերային են աշխատեցնում, չեն վճարում: Ասում է, որ ուզում է պարզել, թե ով է վարչապետի տղային շահագործում, այդ կարգի անօրինականություն թույլ տալիս: Եթե անկեղծորեն խոստովանեմ, մի պահ խանդ զգացի, որ պոետիս երևակայությունը, որքան էլ տիեզերական միգամածություններում թափառեր, նման ելակետի չէր հասնի: Բայց նույն պոետական զգացողությամբ ժամանակների հեռավորությունից նկատեցի, որ դեմագոգն էլ էն աշխարհում է զարմանալիորեն անհանգիստ, թե այս տղան այդ ինչ հնարի է հասել, որին ինքը հասու չի եղել: Ինչպես ասում են, ի՜նչ յուղել է յուղում էս ժողովրդի ականջներն ու գլուխը և, ցավոք, ինչքան ցածր ու նվաստ, ինչքան էժան: Մարդ ուզում է էդ յուղած գլուխն առնել ու փախնել էս աշխարհից:
Պատկերացնո՞ւմ եք՝ վարչապետի տղային բանվոր են աշխատեցնում՝ ստվերային, չգրանցված, ու չեն վճարում: Մեկը չկա՝ ասի՝ էս չի՞ քո սարքած երկիրը: Երկի՞ր է, թե՞ բարդակ, թե՞ հանցանքի որջ:
Ասում է, որ եղբայրը միանգամից չորս ընկերության տնօրեն չէ, ընդամենը մեկի տնօրենն է: Բայց պարզաբանում է, որ այդ մեկի մեջ մի քանիսն են, և ինչու է այդպես: Որ դրանք Սերժի եղբորից խլված ընկերություններ չեն, հետն էլ մեղադրում է, որ նախկինում ամեն ինչ էր Սերժին ու եղբորը պատկանում: Կարճ ասած՝ ո՛չ ես, ո՛չ էլ դուք տրամադրություն չունենք այդ ամենը վերհիշելու: Միայն նշենք, տղա՛, եղբորդ և տղայիդ մասին խոսելուց առաջ՝ խոսիր այն ապոկալիպսիսից, որ բերել ես մեր գլխին: Դո՛ւ ես բերել, ուրիշ ոչ ոք:
-
Հուսիկ Արա
-
պոետ
-