Թուրքիայի և Ադրբեջանի իշխանություններին նկատի չունեմ՝ ասելով, որ Արցախի և Հայաստանի դրոշները տեսնելիս կատաղում են, ինչը բնական կլիներ․ խոսքը Հայաստանի իշխանությունների մասին է: Փոխարենը սրանք հուզվում են, երբ ապրիլի 24-ի նախօրեին Թուրքիայի և Ադրբեջանի դրոշներն են հրկիզում Երևանում: Հայաստանի իշխանությունների այդ հայկական հակադրոշյան մոլուցքը դրսևորվում է հատկապես ոստիկանների պահվածքով ու գործողություններում: Սրանք դիվոտած հարձակվում են այն ամենի վրա, ինչը մեր երկու հանրապետությունների դրոշներով է երևում, ներկայանում կամ հանդես գալիս:
Նա, ով մեր երկու դրոշները ձեռքում է պահել, դաջել է հագուստին կամ ուսերին է կրում, ուրեմն թևերը ոլորելու և բերման ենթարկելու մատերիալ է: Եթե մեքենայի վրա կամ ներսում փակցված են դրոշներ, ուրեմն վարորդին տանում են ոստիկանություն, իսկ մեքենան՝ տուգանային հրապարակ: Դրոշաֆոբիա, վախ հայկական դրոշներից Հայաստանում՝ իշխանավորների և օրինապահների կողմից: Երբ գրեն ապագայի դասագրքերում, հավանաբար չհավատան՝ մտածելով, որ կատակում են կամ հեգնում:
Այդ նույն օրինապահները, կանգ չառնելով որևէ օրինականության առաջ, թևերը ոլորելով, ասֆալտին փռելով, բռունցքներով հարվածելով, գոռալով ու թքելով քարշ են տալիս ու խցկում ոստիկանական մեքենաներ և բաժիններ տանում ավտոերթով անցնող, խաղաղ անհնազանդության գործողություններ իրականացնող ցուցարաներին: Այս մի քանի օրերի ընթացքում արդեն կալանավորված ու բանտարկված մի քանի խաղաղ ցուցարար կա: Ինձ կհիշեցնե՞ք նման դեպքեր, երբ 2018թ․-ին այս իշխանավորները փողոցում պայքարում էին նախկին իշխանությունների դեմ և անգամ ներխուժում ռադիոտուն ու դուռ կոտրում՝ ի տարբերություն այսօրվա ցուցարարների: Նախկին իշխանությունները համարվում էին ավազակ ու բռնապետ, իսկ ներկաները՝ ժողովրդավարության բաստիոն: Երկու ձևակերպումների հեղինակներն էլ սրանք են՝ այս իշխողները:
2018թ․-ին Հայաստանում օտարերկրյա դեսպանատները և միջազգային կառույցների ներկայացուցիչներն օրը մի քանի անգամ տագնապում էին՝ զնգացնելով ժողովրդավարության կանոնները: Իսկ հիմա փուշ կուլ տված ուղտի պես լուռ մակաղել են: Չեն տեսնում, չեն լսում, ոչինչ էլ չի կատարվում: Ինչո՞ւ: Որովհետև 2018թ․-ին Հայաստանը քանդուքարափ անելու իրենց ծրագիրն էր մեկնարկվում, իսկ հիմա պայքարում ենք, որ այդ ծրագիրը ավարտին չհասցվի: Եվ էլի մանրամասներ, որոնք շատ կարևոր ու էական են Արևմուտքի քաղաքականության համար:
-
Հուսիկ Արա
-
պոետ
-