Արցախից տեղահանված քաղաքացիները բողոքի ակցիաներ են անցկացնում պատճառաբանելով, որ պետությունից որևէ աջակցություն չեն ստանում։ Նրանց խոսքով՝ 40+10 ծրագիրն ավարտվել է, իսկ մյուս ծրագիրը, որով նախատեսվում է ընտանիքի առաջին անդամին տրամադրել 40 հազար, իսկ մյուս անդամներին 10 հազարական դրամ, բավարար չէ ապրելու համար։
Բռնի տեղահանված արցախցիները կոչ են անում Կառավարությանը վերանայել սոցիալական աջակցության քաղաքականությունը և սահմանել կայուն ու շարունակական աջակցություն Արցախի բնակչության համար։
Oragir.News-ն այս թեմայի վերաբերյալ զրուցեց Արցախի Մարդու իրավունքների պաշտպան Գեղամ Ստեփանյանի հետ։
«Եթե ընտանիքի յուրաքանչյուր անդամի եկամուտը գերազանցում է 55 հազար դրամը, ապա տվյալ ընտանիքը չի կարող օգտվել այս ծրագրից։ Սահմանափակումը ոչ միայն անհասկանալի է, այլև անիմաստ՝ հաշվի առնելով, որ այդ գումարը բավարար չէ նույնիսկ տարրական ծախսերը հոգալու համար։ Իսկ բնակարանային վարձավճարի հարցը, փաստորեն, դուրս է թողնվել քննարկումից»,-նշեց նա։
Նրա խոսքով՝ փորձը ցույց է տվել, որ առանց հանրային ճնշման կառավարությունը որևէ լրացուցիչ քայլ չի ձեռնարկում։ Նախկինում կատարված որոշ փոփոխություններ, ինչպես օրինակ՝ բնակարանային աջակցության ծրագրում տրամադրվող գումարի բարձրացումը համայնքներում՝ 3-ից 4 միլիոն դրամի սահմանում, իրականություն դարձան միայն այն բանից հետո, երբ Արցախի իրավունքների պաշտպանության խորհուրդը նախաձեռնեց հանրահավաք։ Այսինքն՝ առանց հետևողական պայքարի և հանրային պահանջի՝ փոփոխություններ ակնկալելն անիմաստ է։
Հիշեցնենք, որ 2023 թվականի հոկտեմբերից սկսած՝ Արցախից տեղահանվածներին աջակցելու նպատակով պետբյուջեից հատկացվել է ավելի քան 115 միլիարդ դրամ։ Աշխատանքների և սոցիալական հարցերի նախարարությունը նշել էր, որ որոշ ծրագրեր, այդ թվում՝ բնակարանային ապահովման ծրագիրը, եղել են ժամանակավոր և նպատակ ունեին մարդկանց ուղղորդել դեպի երկարաժամկետ լուծումներ։
Մանրամասները՝ ձայնագրությունում։