Վերջին օրերին Ռուսաստանի Պատրիարք Կիրիլի կողմից Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի կնոջ՝ Մեհրիբան Ալիևայի պարգևատրումը ռուս ուղղափառ եկեղեցու բարձրագույն պարգևով առաջացրել է դժգոհություն ոչ միայն Հայաստանում, այլև կրոնական և քաղաքական շրջանակներում։
Քաղաքական վերլուծաբանները հարց են բարձրացնում՝ ինչու է ռուսական հոգևոր առաջնորդը նման պատիվ տալիս մի ղեկավարի, ում իշխանությունն ուղղակիորեն մասնակցել է պատմական քրիստոնեական մշակույթի ոչնչացմանը։
«Թքած ունեն հայերի վրա։ Սա ապացույցն է այն բանի, որ Ռուսաստանի հոգևոր ու քաղաքական վերնախավն ընտրել է նավթն ու գազը՝ հայության ու քրիստոնեական արժեքների փոխարեն»,- ասում է գեներալ-լեյտենանտ Նորատ Տեր-Գրիգորյանցը։
Ըստ նրա՝ այս պարգևատրումը ոչ թե հավատքի արժեքների պահպանում է, այլ քաղաքական շահերի սպասարկում։
Ռուս ուղղափառ եկեղեցին, Կիրիլի գլխավորությամբ, փաստացի դառնում է արտաքին քաղաքական գործիք։ Նշվում է, որ Ռուսաստանը, տնտեսական ճնշման տակ, հատկապես էներգակիրների արտահանման նոր ուղիներ գտնելու նպատակով, ամրապնդում է հարաբերությունները Թուրքիայի և Ադրբեջանի հետ՝ անտեսելով Հայաստանի և Արցախի ժողովրդի իրավունքները։
Հիշեցնենք, որ Արցախյան երկրորդ պատերազմում Ադրբեջանի կողմից ներգրավված են եղել ոչ միայն Թուրքիայի, այլև Պակիստանի ռազմական ստորաբաժանումներ և սիրիական վարձկաններ։ Սա տեղի է ունեցել Ռուսաստանի լուռ թողտվությամբ, իսկ պատերազմից առաջ Ռուսաստանը Ադրբեջանին մատակարարել է միլիարդավոր դոլարների զինտեխնիկա։
Այս համատեքստում Ռուսաստանի վերաբերմունքը՝ ներառյալ Պատրիարք Կիրիլի դիրքավորումը, ընկալվում է որպես քաղաքական «պրոստիտուցիա», ինչպես շեշտում է որոշ վերլուծաբանների մեկնաբանությունը՝ հղում անելով Լենինի հայտնի արտահայտությանը։
Այս ամենից կարելի է հետևություն անել՝ Հայաստանի դաշնակից համարվող Ռուսաստանը չեզոք դիտորդ չէ, այլ տարածաշրջանային մեծ խաղի ակտիվ մասնակից՝ հաճախ հայ ժողովրդի հաշվին։