Երբ գիտնականի համար չափանիշը դրվում է զուտ միայն Web of Science-ը և Scopus-ը, այդ մարդը հայերեն լեզվով գիտական աշխատանք չի գնում։ Ինքը իր աշխատանքը տալիս է միայն անգլերենով, լավագույն դեքպում՝ ռուսերենով, բայց պետությունն իր առջև խնդիր չի դնում, որ օրինակ մեր հանդեսները բացարձվի այն մակարդակի, որ իրենք էլ դառնան միջազգային մակարդակի, խնդիր չի դնում մեր տեղական համակարգը հասնի բարձր մակարդակի։ Եվ այս պայմաններում գիտականների համար ատեստավորման չափանիշ սահմանում է միջազգային գիտատեղեկատվական շնեմարաններում ընդգրկված հանդեսներում հրապարակվելը։ Սա շատ լուրջ պրոբլեմատիկ խնդիր էր։ Այսպիսով հայերենը դադարում է գիտության լեզու լինելուց։ Հայերենը վերածվում է զուտ կեցաղային լեզվի։ Այս մասին այսօր հրավիրված մամուլի ասուլիասում ասաց «ՀայաՔվե» նախաձեռնության անդամ Մենուա Սողոմոնյանը՝ ընդգծելով, որ հայ գիտնականն այս դեպքում իր պրոդուկտը թողարկելիս այլևս հայերեն չի մտածում։
Մանրամասները՝ տեսանյութում։