վերջին լուրեր
Իզաբելլան ասում էր՝ Անահիտը շատ է նման հորը, նայել չի լինում. Գոհար Չարենցի հուշերից
Տպագրվել է Եղիշե Չարենցի «Էպիգրամներ և սատիրական բանաստեղծություններ» անունը կրող ժողովածուն։ Այն կազմել է Գոհար Չարենցը։
Չարենցի 86-ամյա տարելիցի կապակցությամբ այսօր տեղի ունեցավ գրքի շնորհանդեսը։ Չարենցի հայտնի «սև տետրի» գործերը տպագրվում են՝ հավատարիմ մնալով չարենցյան ձեռագրերին։ Որոշ ձեռագրերի դեպքում տպագրված էջի կողքին առկա են նաև ձեռագիր տարբերակները։
Oragir.News-ն այսօր հյուրընկալվել է Եղիշե Չարենցի թանգարանում և զրուցել Չարենցի թոռնուհու՝ Գոհար Չարենցի հետ։ Վերջինս մեզ հետ կիսվեց իր հիշողություններով։
«Մայրս՝ Անահիտ Չարենցը՝ Չարենցի կրտսեր դուստրը, երկու տարեկան էր, երբ Չարենցին տարել են Երևանի բանտ, իսկ մի քանի ամիս անց էլ բանտարկվել է նաև մայրը՝ Իզաբելլա Չարենցը, ապա աքսորվել և այնտեղից վերադարձել միայն 35 տարի անց, երբ երեխաներն արդեն մեծ էին։ Մորս պահում էր տատիկը, իսկ մորաքրոջս տվեցին մանկատուն։ Մինչև 1955 թվականը Չարենցը արգելված գրող էր։ Նրա անունը տալն էր նույնիսկ արգելված, իսկ ստեղծագործություններն ու գրքերը որևէ մեկը չէր կարդում, կամ նույնիսկ չէին ասում, որ իրենք ունեն տանը պահած։ Մայրս ինձ պատմել է, որ երբ ինքը 10 տարեկան երեխա էր, և Չարենցը դեռ արդարացված չէր, իր հայերենի ուսուցչուհին իրեն սովորեցրել էր «Ես իմ անուշ Հայաստանի» բանաստեղծությունը՝ իհարկե, չասելով, որ նրա հայրն է գրել։ Եվ պատմում է, որ հաճախ իրեն կանչում էին ուսուցչանոց և ֆիզկուլտուրայի ուսուցչին դռան առջև կանգնեցնելով, որ որևէ մեկը չմտնի՝ արտասանել էին տալիս «Ես իմ անուշ»-ը։ Եվ ասում է, որ ինքն այն ժամանակ շատ զարմանում էր, որ իր արտասանելու ժամանակ բոլորը լաց էին լինում։ Տարիներ հետո հասկացավ։
Մորից երեխաների բաժանումն այնքան էլ սոսկալի չէր․ իրենք նամակագրական կապ ունեին, պարզապես չէին տեսել իրար այդքան տարի։ Դրանից առաջ մեկ-երկու անգամ մեկ օրով, երկու օրով, մի քանի օրով գալիս էր և ճանաչում էին իրար։ Հիշում եմ, որ ես ինքս տեսա մի անգամ տատիկիս՝ Իզաբելլային, որ շատ տխուր աչքեր ուներ և միշտ սևի մեջ էր։ Հարցնում էին՝ ինչու է միշտ Արփիկի մոտ մնում, իսկ Անահիտի տանը՝ ոչ այնքան, ասում էր՝ ախր շատ նման է հորը, չեմ կարողանում նայել»,-պատմեց Գոհար Չարենցը։
Չարենցի 86-ամյա տարելիցի կապակցությամբ այսօր տեղի ունեցավ գրքի շնորհանդեսը։ Չարենցի հայտնի «սև տետրի» գործերը տպագրվում են՝ հավատարիմ մնալով չարենցյան ձեռագրերին։ Որոշ ձեռագրերի դեպքում տպագրված էջի կողքին առկա են նաև ձեռագիր տարբերակները։
Oragir.News-ն այսօր հյուրընկալվել է Եղիշե Չարենցի թանգարանում և զրուցել Չարենցի թոռնուհու՝ Գոհար Չարենցի հետ։ Վերջինս մեզ հետ կիսվեց իր հիշողություններով։
«Մայրս՝ Անահիտ Չարենցը՝ Չարենցի կրտսեր դուստրը, երկու տարեկան էր, երբ Չարենցին տարել են Երևանի բանտ, իսկ մի քանի ամիս անց էլ բանտարկվել է նաև մայրը՝ Իզաբելլա Չարենցը, ապա աքսորվել և այնտեղից վերադարձել միայն 35 տարի անց, երբ երեխաներն արդեն մեծ էին։ Մորս պահում էր տատիկը, իսկ մորաքրոջս տվեցին մանկատուն։ Մինչև 1955 թվականը Չարենցը արգելված գրող էր։ Նրա անունը տալն էր նույնիսկ արգելված, իսկ ստեղծագործություններն ու գրքերը որևէ մեկը չէր կարդում, կամ նույնիսկ չէին ասում, որ իրենք ունեն տանը պահած։ Մայրս ինձ պատմել է, որ երբ ինքը 10 տարեկան երեխա էր, և Չարենցը դեռ արդարացված չէր, իր հայերենի ուսուցչուհին իրեն սովորեցրել էր «Ես իմ անուշ Հայաստանի» բանաստեղծությունը՝ իհարկե, չասելով, որ նրա հայրն է գրել։ Եվ պատմում է, որ հաճախ իրեն կանչում էին ուսուցչանոց և ֆիզկուլտուրայի ուսուցչին դռան առջև կանգնեցնելով, որ որևէ մեկը չմտնի՝ արտասանել էին տալիս «Ես իմ անուշ»-ը։ Եվ ասում է, որ ինքն այն ժամանակ շատ զարմանում էր, որ իր արտասանելու ժամանակ բոլորը լաց էին լինում։ Տարիներ հետո հասկացավ։
Մորից երեխաների բաժանումն այնքան էլ սոսկալի չէր․ իրենք նամակագրական կապ ունեին, պարզապես չէին տեսել իրար այդքան տարի։ Դրանից առաջ մեկ-երկու անգամ մեկ օրով, երկու օրով, մի քանի օրով գալիս էր և ճանաչում էին իրար։ Հիշում եմ, որ ես ինքս տեսա մի անգամ տատիկիս՝ Իզաբելլային, որ շատ տխուր աչքեր ուներ և միշտ սևի մեջ էր։ Հարցնում էին՝ ինչու է միշտ Արփիկի մոտ մնում, իսկ Անահիտի տանը՝ ոչ այնքան, ասում էր՝ ախր շատ նման է հորը, չեմ կարողանում նայել»,-պատմեց Գոհար Չարենցը։
Ամենից շատ դիտված
16:25 Սարսափ, ապոկալիպսիս, Ահեղ դատաստան․ ի՞նչ է ասում «Պապերի մարգարեությունը»` Հռոմի 112-րդ պապի մահվան մասին
14:00 Աննա Հակոբյանը քանդո՞ւմ է «հաջողակ» ընտանիքները․ հետաքրքիր գնացուցակի հետքերով
16:47 Ես ոչ ստալինապաշտ եմ, ոչ էլ տերտեր․ Աջապահյանի պատասխանը՝ Վահագն Ալեքսանյանին
23:00 Ոչ մի օր՝ առանց Արցախի. կա մեկ Բաքու, մեկ Զավոկզալնի և մեկ Վաչկոս
12:01 Մահացել է Հռոմի պապ Ֆրանցիսկոսը
10:57 Այս գիշեր ահավոր ա եղել, ավելի շատ են կրակել, հայհոյանքներ են հնչեցրել հովիվների հասցեին․ Խնածախի բնակիչ
08:35 Ապրիլի 22-ին, 23-ին և 25-ին գազ չի լինի տասնյակ հասցեներում
20:10 Ջենիֆեր Լոպեսը ելույթ կունենա Հայաստանում. հայտնի են համերգի օրը և տոմսերի գները
21:25 Հայկական պատմամշակութային ժառանգության բռնայուրացման նոր փորձ․ Բաքվում «Արևմտյան Ադրբեջան» հեռուստատեսություն է բացվել
18:38 Հայերը սկսում են աստիճանաբար «համակերպվել», որ իբր «Ղարաբաղը Ադրբեջան է», և որ «ի սկզբանե հանձնված էր, մերը չէր»
Ձեզ գուցե հետաքրքրի
հետադարձ կապ
սոց․ ցանցեր
Կայքում հրապարակված նյութերը պարտադիր չէ, որ արտահայտեն oragir.news-ի խմբագրության տեսակետը: