«Անընդհատ կապի մեջ եմ հարազատներիս և ընկերներիս հետ, ովքեր Արցախում են։ Պիտի ասեմ, որ նրանց հետ խոսելիս հասկանում եմ, որ Արցախում մարդիկ բարդ վիճակում են, պրոբլեմները օր օրի ավելանում են, և ես չեմ խոսում նյութական խնդիրների մասին։ Եթե շրջափակման առաջին երկու ամիսը մարդիկ հաստատակամ էին, պինդ էին, հիմա փոխվել են։ Հատկապես վերջին 20 օրերի ընթացքում մարդկիկ սկսել են լրջագույնս վերաբերվել իրավիճակին և հասկանալ, թե ինչ է կատարվում, մարդիկ արդեն երևի հասկանում են, որ սա արդեն վաղուց շրջափակում չէ և որպես այդպիսին ճանապարհը չեն բացելու, և իրենք առաջվա նման ազատ տեղաշարժի հնարավորություն չեն ունենա... Մի խոսքով՝ մարդիկ անելանելի վիճակում են, օր օրի նրանց պրոբլեմներն ավելանանում են»,-
Oragir.News-ի հետ զրույցում պատմում է Աշխեն Հարությունյանը, ում հարազատներից շատերը մնացել են Արցախում։

Աշխեն Հարությունյանը ընտանիքի ու ընկերների հետ պատերազմի օրերին է Գյումրի տեղափոխվել, պատերազմից հետո ընտանիքի անդամները տեղափոխվել են Արցախ, ինքն ու մայրը Գյումրիում են ապրում:
Աշխեն Հարությունյանը ասում է՝ պատերազմի ընթացքում եթե մտածում էինք, որ հարազատի, ծանոթի կորստի մասին իմանալուց սարսափելի բան չկար, բայց հիմա ամեն ինչ այլ է՝ոչ մի հույս ու լավատեսություն չի մնացել։