Մղարթ և Արդվի գյուղերում տասնամյակներ շարունակ անլուծելի է խմելու ջրի հարցը: Երկու բնակավայրերի կենսական խնդրի լուծման նպատակով կառավարությունը երկու տարի առաջ մոտ 400 մլն դրամ է հատկացրել: Շինարարական աշխատանքները մեկնարկել ու արդեն գրեթե մեկ տարի է ավարտվել են, սակայն միացումները դեռ կատարված չեն, իսկ բնակիչները սպասողական վիճակում են:
Մարդիկ ջուրը բնական աղբյուրներից են տուն հասցնում՝ ձեռքով, մեքենայով, ինքնաշեն ջրատարով։ Ջրատաքացուցիչները, ավտոմատ լվացքի մեքենաներն ու առօրյայի անբաժան մաս դարձած կենցաղային տեխնիկան այս բնակիչների համար երազանք է։ Շինարարության ընթացքին բնակիչները ոգեւորությամբ են հետեւել, հիմա էլ սպասում են, ասում են՝ խոստացել են, որ մինչեւ օգոստոս կկարողանան օգտվել այսպես կոչված Ագարակի ջրից, որը պոմպերով մղվելու է գյուղ:
Աղբյուրներից ջուրը բերելու գործը դժվար է հատկապես միայնակ ծերերի համար: Տարիներ շարունակ ջուրն օգտագործում են խնայողաբար, երբեմն՝ կենցաղային գործերի համար հավաքում ու օգտագործում են անձրեւաջրերը: