Թարգմանիչ, կինոգետ Զավեն Բոյաջյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է․
«Թե ինչ է կատարվում Թատրոնի և կինոյի ինստիտուտում
Երևանի թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտի գրադարանի փակմանը վերաբերող իմ նախորդ գրառումից հետո պարզաբանման կարիք առաջացավ, ուստի հարկ եղավ հետաքննող լրագրողի դերն անձամբ ստանձնելու, քանի որ էս կարգի թեմաները մեր լրագրողներին առանձնապես չեն հետաքրքրում: Մի խոսքով՝ ներկայացնում եմ կարճառոտ հետաքննության արդյունքները:
Ինստիտուտի գրադարանը որոշ ժամանակ իրոք փակված է եղել (ես, ըստ էության, ուշացումով եմ արձագանքել), քանի որ ոչ միայն գրադարանի տարածքը, այլև ինստիտուտի ամբողջ առաջին հարկը հատկացվել է Ֆրանսիայի դեսպանատանը թե ինչ-որ ֆրանսիական ինստիտուտի, ըստ երևույթին՝ վարձակալական հիմունքներով: Սրանից հետո բնականաբար գրադարանը (լսարանների հետ մեկտեղ) տեղահանվել է: Օրեր առաջ, եթե չեմ սխալվում, երեք սենյակ զբաղեցնող գրադարանն ի վերջո ծվարել է երրորդ հարկի մի սենյակում և հիմա 5-6 նստարանով մի ընթերցասրահ է, որտեղ լավագույն դեպքում մի քանի հարյուր գիրք կարող է հասանելի լինել: Դե, գրապահոցները ոչ ևս են եղել, մի 30 հազար գիրք լցված է, ինչքան հասկացա, Համազգային թատրոնի պահեստներում, որտեղ հազիվ թե համապատասխան պայմաններ կան գրքեր պահելու համար: Գրադարանավարն էլ, փաստորեն, երրորդ հարկից պիտի շարունակ իջնի նկուղ հարկավոր գիրքը գտնել-բերելու առաքելությամբ:
Եվ էս ամենը, ուրեմն, ինստիտուտի կողմից ներկայացվում է որպես «բնականոն աշխատանք», իսկ նախորդ գրառմանս արձագանքած մի ինստիտուտական էլ լրջորեն հավաստիացնում է, թե կատարվածը «շատ ճիշտ որոշում է», և գրադարանն «ավելի չոր ու լուսավոր տարածք» է տեղափոխվել:
Հա՜, տես, է՛, բայց համոզվա՞ծ եք: