1919 թվականին Կոստանդնուպոլսի Հայ հեղափոխական դաշնակցության կենտրոնական կոմիտեն սկսում է զբաղվել Հայոց ցեղասպանության ժամանակ և դրանից հետո հայ դավաճանների և գործակալների վրեժխնդրության գործողություններով: Այդ ցանկը մեծ էր, քանի որ մի շարք հայեր մեծ գործունեություն էին ունեցել ցեղասպանության կատարման գործում: Հայ դավաճանների ցանկում էր նաև Վահե Իհսանը կամ Եսայանը: Վահե Իհսանը ծառայում էր թուրքերին և նրանց հրամանով ահաբեկում էր հայերին: Զանազան կեղծ պատրվակներով նա ձերբակալության էր տանում հայերին, մատնում նրանց: Նրա դավաճանական գործունեության արդյունքում սպանվել են շատ հայեր:
Վահե Իհսանը դավաճանական գործողություններով աչքի ընկավ նաև հայոց ցեղասպանության ժամանակ: Մասնավորապես Վահե Իհսանն է թուրքերի համար կազմել հայ մտավորականների ցուցակը, ովքեր սպանվեցին 1915 թվականին: Վահե Իհսանի սպանության գործը Նեմեսիսի պատասխանատու մարմնի որոշումով հանձնարարվում է հայ վրիժառու Արշավիր Շիրակյանին: 1920 թվականի մարտի 27-ին Արշավիր Շիրակյանը սպանում է հայ դավաճան Վահե Իհսանին: Իհսանի սպանության մանրամասների մասին գրում է նաև ժամանակի մամուլը:
Ճակատամարտ թերթում մասնավորապես կարդում ենք սպանության մանրամասների մասին. «Երեկ առտու ոճիր մը գործվեցավ Թարլա Պաչիի պողոտային վրա: Թագսիմ փողոցի անկյունը, բավական խորհրդավոր պայմաններու մեջ: Այդ սպանությունը վրեժխնդրական արարք մը ըլլալ կթվի: Զոհն է Վահե Իհսան անուն հայ մը: Ֆերիտիե, Գարկա փողոցին բնակարանեն ելլելով գործի կերթար, երբ անծանոթ անձ մը հանկարծ երևան եկավ Թարլա Պաչի և Թագսիմ փողոցներուն իրար կարած տեղը, ու քանի մը ձեռք ատրճանակ պարպեց: Գնդակ մը մխվեցավ Վահեի կռնակին մեջ, իսկ ուրիշ գնդակ մը հանդիպեցավ ձախ ստինքին: Ոստիկանները պայթունի ձայնը լսելուն պես, դեպքին վայրը հասան, բայց սպաննիչը արդեն փախած էր և ոստիկանական պաշտոնյաները զոհին դիակը միայն գտան. Մահը վայրկենական եղած էր: Նախնական քննությամբ հաստատվեցավ, որ սպանիչը 16-17 տարու պատանի մըն էր և գլխարկ կկրեր: Սպաննիչը ոճիրը գործելե հետո անծանոթ ուղղությամբ հեռացած էր»: («Ճակատամարտ», 1920, մարտի 30, էջ 3):
Հատկանշական է, որ թերթում նշվում է նաև Վահե Իհսանի դավաճանական գործունեության մասին. «Վրեժխնդրական արարք մը ըլլալը կհաստատվի անով, որ սպանվածը գեշ համբավ կվայելեր պատերազմի շրջանին և իր պաշտոնն ու ազդեցությունը չարաչար գործածած էր, մեծ վնաս հասցնելով իր հայ հայրենակիցներուն»: (Նույն տեղում՝ էջ 3): Հայ դավաճան Վահե Իհսանը ստանում է իր արժանի պատիժը 20-ամյա վրիժառու Արշավիր Շիրակյանի կողմից: