Ահնիձորում՝ հայ մեծ արձակագիր Հրանտ Մաթևոսյանի ծննդավայրում մարդիկ տեղական, իրենց կյանքը դժվարացնող խնդիրների մասին ժամերով պատրաստ են խոսել: Դրանից շատերը տարիների ընթացքում անգամ անլուծելի են դարձել: Անգամ դեպի Ահնիձոր նոր ասֆալտապատված ճանապարհը հարսնացուների համար գայթակղիչ չէ, գյուղ չեն գալիս, փոխարենն այստեղից աշխատանք գտնելու հույսով մեկնում են երիտասարդ տղաները: Չկարծեք, թե գյուղի ծանր աշխատանքից են փախչում կամ քաղաքի աղմուկն են հավանում, բայց արի ու տես՝ գյուղի լռությունն էլ ճնշող է: Փողոցները՝ դատարկ, տներն անշունչ են: Օր-օրի ահնիձորցիների աչքի առաջ դռներ են կողպվում ու ճրագներ մարում: Այսպես են ապրում մեծ արձակագրի հերոսները լեռնային Ծմակուտում: