Լարախաղացի նման կեղծ խաղաղության կատեգորիայի վրա պատմությունը կեղծում են․ Սերժ Սրապիոնյան

«Եթե մարդը առաջին անհրաժեշտության կենսական իրողություններ է զիջում թշնամուն՝ լարախաղացի նման խաղալով կեղծ խաղաղության կատեգորիայի վրա, պատմությունն ի՞նչ է՝ չկեղծեն։ Երեք կիսագրագետ, թերուս, թրքացած մարդ նստում են, որոշումը կայացնում։ Հանձնարարությունը եկել է Ստամբուլից, և նրանք դնում, այդ նույն ծրագրով դասագիրք են գրել տալիս։ Մարդիկ էլ երկու կոպեկի համար հրաժարվում են և՛ իրենց նախնիներից, և՛ իրենց գենետիկայից, և՛ պատմությունից»,- Oragir.News-ի հետ զրույցում նման տեսակետ հայտնեց գրականագետ Սերժ Սրապիոնյանը՝ անդրադառնալով այն հարցին, որ Հայոց պատմության 7-րդ դասարանի դասագիրքն ավարտվում է 1045 թվականով։ 8-րդ դասարանի դասագիրքը սկսվում է 1677 թվականից՝ բաց թողնելով 600 տարվա պատմությունը։

Գրականագետի դիտարկմամբ՝ հատուկ մտածված ձևով աղավաղվում է Հայոց պատմությունը, որովհետև մեր պատմությունն այսօր մեզ հրամցվում է ոչ թե հայ պատմաբանների կողմից, այլ Թուրքիայում կրթություն ու գումար ստացած մարդկանց։ Նրանք Թուրքիայի թելադրանքով մեզ մատուցում են իբրև՝ մեր, բայց Թուրքիային ձեռնտու պատմությունը։

«Պատմաբանները բերանները, չէի ասի՝ ջուր առած, գիրքը քննադատում են, համարում են իրենց պարտքը կատարած և դրանով հանգստանում են։ Ամբողջ 600 տարվա պատմությունը, ըստ էության, խմբագրած են ներկայացնում, և այդտեղ սիմվոլիկա կա։ 1045 թվականին Անիի անկումն է՝ դա Հայաստանի ամենաճոխ, ամենածաղկուն մայրաքաղաքն էր։ Իրենք դրանով վերջացրել են։ Ամեն վերջացող գիրք մտորումների տեղիք է տալիս, և աշակերտները մտածում են, որ սա է մեր ճակատագիրը՝ մայրաքաղաք կորցնել։ Հիմա դրա առաջ ենք կանգնած․ Երևանը Էրիվան դառնալու առաջ ենք կանգնած, գրեթե նույն ժամանակներն են։

Պարտություն կրել, պարտությունից դասեր չքաղել։ Այս պատմությունը դա է դաստիարակել, և այստեղ որևէ պատահականություն չկա։ Եթե որևէ մեկը կարծում է՝ դա պատահականություն է, նյութ են թեթևացրել, աշակերտի վիճակն են փորձել ինչ-որ ձևով թեթևացնել, այդպիսի բան գոյություն չունի»,-մանրամասնեց նա։

Ըստ Սրապիոնյանի՝ եթե մենք այսօր մեր գիտական ամբողջ մտքի ներուժով կռիվ չենք տալիս՝ «ընտանիք ենք պահում, տուն ենք պահում, քաղաքականությամբ չենք զբաղվում», ի վերջո՝ կանգնելու ենք մի պատմության առաջ, որն ինքներս մեր իսկ պատմությունը չենք հասկանալու։ Նրա խոսքով՝ իշխանությունը Թուրքիայի ամեն պահանջ բավարարում է։

«Տեսեք՝ ինչ կենսական տարածքներ են տրվում, և դա փորձում են պատճառաբանել, և ոչ մի փաստարկում չկա այդ պատճառաբանության տակ։ Ադրբեջանական հողեր են եղել այսինչ թվականի քարտեզով։ Դուք տեսե՞լ եք այդ քարտեզը, բացի Նաիրյան գահը բռնազավթած մարդու կապիկությունից, որը պլաստմասե չգիտեմ՝ ի՞նչ էր ցույց տալիս։ Այդ քարտեզներից բացի, ուրիշ քարտեզներ չկան՝ անուն-ազգանունով եմ ասել՝ Առուշան Հակոբյան, թող գնան տեսնեն՝ ինչ քարտեզներ կան 1974-1988 թթ․։ 15 տարի տեղի է ունեցել սահմանազատում սահմանագծում Ադրբեջանի և Հայաստանի միջև՝ ժամանակի կառավարությունների փոխհամաձայնությամբ։ Եվ դա եղել է 31.300 կմ-անոց Հայաստան։ Հիմա չեն էլ ամաչում 29.743կմ-ը դեմ են տալիս»,-ասաց Սրապիոնյանը՝ հավելելով, որ ինչպես հիմա գոյություն չունեցող քարտեզներով են հիմնավորում զիջումները, հետագայում այդ նույն պատմության դասագրքերով հիմնավորելու են, որ չի եղել Հայոց պատմություն այդ շրջանում։

Սրապիոնյանի պնդմամբ՝ ներկայումս հայագիտական առարկաների դասագրքերի ծրագրերից դուրս են թողնում այնպիսի հեղինակների, ովքեր որոշիչ ու ողնաշարային նշանակություն ունեն։

«Ասում են, դե՝ ծրագիրը այդպես էր նախատեսված։ Ծրագրով այդ հեղինակը չկար։ Եղբա՛յր, դու գիտնական ես, մանկավարժ ես։ Եթե քեզ հրամցնում են մի ծրագիր, որը աղավաղում է քո գրականությունը, պատմությունը, քո մտածողությունը, ուրեմն՝ հազար ներողություն ոչ մեդիայի բառի համար՝ թքի՛ր այդ ծրագրի վրա էլ, առաջարկողի էլ, էդ մի քանի կոպեկի վրա էլ, որը իբրև հոնորար դու պիտի ստանաս։ Պատմաբանները շատ լավ են հասկանում, թե շան գլուխը որտեղ է թաղված։ Թող վեր կենան, այդ դասագրքերը ըստ էության օրենքից դուրս հայտարարեն, որովհետև ավելի թուրքամետ դասագիրք դժվար է պատկերացնել»,-նշեց նա։