«2020 թվականի 44-օրյա պատերազմից հետո մենք վերդարձանք Արցախ այն հույսով, որ գոնե մեզ մնացած փոքրիկ հողը պահենք։ Մտածում էինք՝ քանի ապրում ենք Արցախում, պիտի պահենք ու ապրեցնենք այն, հավատով սպասում էինք, որ ամեն ինչ լավ է լինելու, բայց մեկ օրում ջնջվեց մեր ամբողջ անցյալը»,-
Oragir.News-ի հետ զրույցում պատմում է Արցախի Ասկերանի շրջանի Խնձրստան գյուղից բռնի տեղահանված Նարինե Բեգլարյանը։
Նարինե Բեգլարյանի 10 հոգանոց ընտանիքի մի մասը Եղվարդում է ապաստանել, մյուսներն էլ տեղափոխվել են Գյումրի։ Նարինեն հուզմունքով է պատմում Արցախում տեսածի ու լսածի մասին․
«Երկու օր ճանապարհին էինք՝ սոված, ծարավ, կալոնաների մեջ նստած սպասում էինք մինչև մեքենաները շարժվեին Հակարի, ես էդ անունը դրել եմ դժոխքի ճանապարհ, որովհետև էդ իրոք դժոխք էր։ Ճանապարհին մարդիկ էին մահանում, երեխաներ էին ծնվում ու դու չգիտեիր դժոխքի միջով ողջ կանցնես, թե՞ քեզ գերի կվերցնեն»։
Մանրամասները՝ տեսանյութում։