վերջին լուրեր
Կոնֆլիկտի լուծման բանալին ունեցողն ազդեցություն կունենա Հարավային Կովկասում
ԱՄՆ մայրաքաղաք Վաշինգտոնում տեղի ունեցող՝ ՀՀ ԱԳ նախարար Արարատ Միրզոյանի, ԱՄՆ պետքարտուղար Էնթոնի Բլինկենի և Ադրբեջանի ԱԳ նախարար Ջեյհուն Բարյամովի հանդիպումներում արձանագրված արդյունքի, հաջորդ շաբաթ Մոսկվայում հնարավոր կայանալիք Պուտին-Փաշինյան հանդիպման շուրջ Oragir.News-ը զրուցեց քաղաքագետ Արա Պողոսյանի հետ։
-Այս շաբաթ Վաշինգտոնում տեղի ունեցան Միրզոյան-Բայրամով բանակցությունները, որի շուրջ ԱՄՆ պետքարտուղար Էնթոնի Բլինքենը հայտարարեց, որ առաջընթաց գրանցեցին։ Ի՞նչ առաջընթացի մասին է խոսքը, պարո՛ն Պողոսյան։
-Մինչև վաշինգտոնյան հանդիպումը, փաստորեն տևական ժամանակ հասարակությանը նախապատրաստում էին Արցախի` Ադրբեջանի կազմում ճանաչելուն, ինչպես նաև` ադրբեջանցիների հնարավոր բնակեցմանը ՀՀ տարածքում։ Սրա մասին նաև թեթև ակնարկ եղավ Վաշինգտոնից` ազգային փոքրամասնությունների իրավունքների և անվտանգության մեխանիզմների անվան ներքո։ Ակնհայտ է, որ ՀՀ իշխանությունները հրաժարվել են Արցախից և հավանաբար Վաշինգտոնում որպես հանդիպման «առաջընթաց» համարվում է ՀՀ պատրաստակամությունը` ճանաչել Արցախը Ադրբեջանի կազմում, Հայաստանում ադրբեջանցիների բնակեցման կամ նրանց փոխհատուցման տրամադրման հարցը, կարծում եմ, ևս որոշակի համաձայնության է արժանացել։ Սրանք իսկապես ֆունդամենտալ նշանակության հարցեր են, և եթե ՀՀ իշխանությունները այս հարցերում համաձայնության են եկել, ապա ԱՄՆ տեսակետից, բնականաբար սա առաջընթաց է։
-Մամուլում լուրեր կան, որ հաջորդ շաբաթ Մոսկվայում հնարավոր է՝ Պուտին-Փաշինյան հանդիպում կայանա, ի՞նչ նպատակով է այս հանդիպումը։
- Նախապես հայտարարվել էր, որ Մոսկվայում եռակողմ հանդիպում կլինի, ինչը ևս հենց Արևմուտք-Ռուսաստան դիմակայության արտահայտությունն է օբյեկտիվ իրականության մեջ։ Նախկին բոլոր հանդիպումները անցել են նախ ՌԴ, ապա Արևմուտք հարթակում, կամ հակառակը։ Ակնհայտ է, որ մրցակցությունը Հարավային Կովկասի համար մոտենում է շատ կարեւոր հանգրվանի, և ի վերջո` այն կողմը (հարթակը), որը կկարողանա իր ձեռքում պահել կոնֆլիկտի լուծման բանալին, նա էլ ազդեցություն կունենա Հարավային Կովկասի վրա։ Հայ-ադրբեջանական հակամարտության կարգավորման ձևը, բովանդակությունը ուղղակի կամ անուղղակի կերպով շոշափում են հատկապես ՌԴ ռազմավարական շահերը Հարավային Կովկասում, ուստի պարզ է, որ ՌԴ-ն չի կարող իրադարձությունները սոսկ արձանագրող կողմը լինել։ Ուստի մրցակցությունը մեծանում է մոտենալով կուլմինացիոն կետին։
-Պարո՛ն Պողոսյան, մեր երկրի վարչապետը գրեթե միշտ Եվրոպա կատարած այցերից հետո Մոսկվա է գնում, ի՞նչ նպատակ ունի դա։
-Ըստ էության՝ մեր երկրի վարչապետը ոչ թե սեփական նախաձեռնությամբ, այլ ռուսական կողմի առաջարկով է սովորաբար մեկնում Ռուսաստան։ Սա խոսում է այն մասին, որ Ռուսաստանն ունի լրջագույն մտահոգություններ` տարածաշրջանից դուրս մնալու համար, ուստի ճնշման կամ գուցե այլ «փափուկ միջոցներով» փորձում է իր օրակարգը սպասարկել։ Արցախի ճանաչումը Ադրբեջանի կազմում Ռուսաստանի համար ստեղծում է առնվազն Արցախից դուրս մնալու վախ, ինչը կբերի տարածաշրջանում իր ներկայության շարունակական վերացում։ Ի դեպ` արդեն իսկ լայն քննարկման առարկա է դարձել հենց խաղաղապահների` Արցախից դուրս գալու հավանականությունը։ Այս իմաստով պատահական չէ, որ ռուսական առաջարկը հակամարտության կարգավորման հարցում հանգում էր մի ֆունդամենտալ տարբերության` «Արցախի կարգավիճակի հարցը անորոշ ապագային թողնելու»: Սա հնարավորություն էր ՌԴ համար անորոշ ժամկետով Արցախում մնալու համար, բայց փաստորեն իրադարձություններն այլ ուղղությամբ զարգանալու միտում ունեն, ինչը ՌԴ համար սպառնալիք է։
-Այս շաբաթ Վաշինգտոնում տեղի ունեցան Միրզոյան-Բայրամով բանակցությունները, որի շուրջ ԱՄՆ պետքարտուղար Էնթոնի Բլինքենը հայտարարեց, որ առաջընթաց գրանցեցին։ Ի՞նչ առաջընթացի մասին է խոսքը, պարո՛ն Պողոսյան։
-Մինչև վաշինգտոնյան հանդիպումը, փաստորեն տևական ժամանակ հասարակությանը նախապատրաստում էին Արցախի` Ադրբեջանի կազմում ճանաչելուն, ինչպես նաև` ադրբեջանցիների հնարավոր բնակեցմանը ՀՀ տարածքում։ Սրա մասին նաև թեթև ակնարկ եղավ Վաշինգտոնից` ազգային փոքրամասնությունների իրավունքների և անվտանգության մեխանիզմների անվան ներքո։ Ակնհայտ է, որ ՀՀ իշխանությունները հրաժարվել են Արցախից և հավանաբար Վաշինգտոնում որպես հանդիպման «առաջընթաց» համարվում է ՀՀ պատրաստակամությունը` ճանաչել Արցախը Ադրբեջանի կազմում, Հայաստանում ադրբեջանցիների բնակեցման կամ նրանց փոխհատուցման տրամադրման հարցը, կարծում եմ, ևս որոշակի համաձայնության է արժանացել։ Սրանք իսկապես ֆունդամենտալ նշանակության հարցեր են, և եթե ՀՀ իշխանությունները այս հարցերում համաձայնության են եկել, ապա ԱՄՆ տեսակետից, բնականաբար սա առաջընթաց է։
-Մամուլում լուրեր կան, որ հաջորդ շաբաթ Մոսկվայում հնարավոր է՝ Պուտին-Փաշինյան հանդիպում կայանա, ի՞նչ նպատակով է այս հանդիպումը։
- Նախապես հայտարարվել էր, որ Մոսկվայում եռակողմ հանդիպում կլինի, ինչը ևս հենց Արևմուտք-Ռուսաստան դիմակայության արտահայտությունն է օբյեկտիվ իրականության մեջ։ Նախկին բոլոր հանդիպումները անցել են նախ ՌԴ, ապա Արևմուտք հարթակում, կամ հակառակը։ Ակնհայտ է, որ մրցակցությունը Հարավային Կովկասի համար մոտենում է շատ կարեւոր հանգրվանի, և ի վերջո` այն կողմը (հարթակը), որը կկարողանա իր ձեռքում պահել կոնֆլիկտի լուծման բանալին, նա էլ ազդեցություն կունենա Հարավային Կովկասի վրա։ Հայ-ադրբեջանական հակամարտության կարգավորման ձևը, բովանդակությունը ուղղակի կամ անուղղակի կերպով շոշափում են հատկապես ՌԴ ռազմավարական շահերը Հարավային Կովկասում, ուստի պարզ է, որ ՌԴ-ն չի կարող իրադարձությունները սոսկ արձանագրող կողմը լինել։ Ուստի մրցակցությունը մեծանում է մոտենալով կուլմինացիոն կետին։
-Պարո՛ն Պողոսյան, մեր երկրի վարչապետը գրեթե միշտ Եվրոպա կատարած այցերից հետո Մոսկվա է գնում, ի՞նչ նպատակ ունի դա։
-Ըստ էության՝ մեր երկրի վարչապետը ոչ թե սեփական նախաձեռնությամբ, այլ ռուսական կողմի առաջարկով է սովորաբար մեկնում Ռուսաստան։ Սա խոսում է այն մասին, որ Ռուսաստանն ունի լրջագույն մտահոգություններ` տարածաշրջանից դուրս մնալու համար, ուստի ճնշման կամ գուցե այլ «փափուկ միջոցներով» փորձում է իր օրակարգը սպասարկել։ Արցախի ճանաչումը Ադրբեջանի կազմում Ռուսաստանի համար ստեղծում է առնվազն Արցախից դուրս մնալու վախ, ինչը կբերի տարածաշրջանում իր ներկայության շարունակական վերացում։ Ի դեպ` արդեն իսկ լայն քննարկման առարկա է դարձել հենց խաղաղապահների` Արցախից դուրս գալու հավանականությունը։ Այս իմաստով պատահական չէ, որ ռուսական առաջարկը հակամարտության կարգավորման հարցում հանգում էր մի ֆունդամենտալ տարբերության` «Արցախի կարգավիճակի հարցը անորոշ ապագային թողնելու»: Սա հնարավորություն էր ՌԴ համար անորոշ ժամկետով Արցախում մնալու համար, բայց փաստորեն իրադարձություններն այլ ուղղությամբ զարգանալու միտում ունեն, ինչը ՌԴ համար սպառնալիք է։
Ամենից շատ դիտված
15:45 Լարված իրավիճակ՝ Թալինի հիվանդանոցի ծննդատանը. 29-ամյա կինը, ով 3 երեխաների մայր է, մահացել է. shamshyan.com
11:37 Արթուր Չախոյանին ծեծել են, ապա բերման ենթարկել․ Մարինա Խաչատրյանը մանրամասներ է հայտնում
20:31 Կրակոցներ՝ Հրազդան քաղաքում․ կան զոհեր և վիրավոր․ մահացածներից մեկը քրեական հեղինակություն է․ shamshyan.com
22:12 Գնե՛լ Սանոսյան, այդ ծառայությունդ էժան չի՛ նստելու. Բագրատ Սրբազան
17:16 Իրանի նախագահ Ռայիսիին տեղափոխող ուղղաթիռը վթարի է ենթարկվել
00:19 «Nissan Tida»-ում տեղի է ունեցել պայթյուն՝ հրդեհի բռնկումով. ավտոմեքենան վերածվել է մոխրակույտի․ shamshyan.com
12:06 Խափանվել է «թուրքական» կուսակցության հիմնադրումը Հայաստանում. կան ձերբակալվածներ․ հայտարարություն
22:46 Ուզում ենք ստին զգետնել, պարտության մատնել, ուզում ենք, որ ճշմարտությունը հաղթանակի․ Բագրատ Սրբազան
20:02 Արծվաշենը պետք է վերադարձվի Արծվաշենում ծնված սերունդների կենդանության օրոք․ Կարեն Հեքիմյան
22:00 Ես իմ այս տարիքին դուրս եմ եկել պայքարի, իսկ այսօրվա երիտասարդները պասիվ են. Շնորհիկ Շահինյան
Ձեզ գուցե հետաքրքրի
հետադարձ կապ
սոց․ ցանցեր
Կայքում հրապարակված նյութերը պարտադիր չէ, որ արտահայտեն oragir.news-ի խմբագրության տեսակետը: