Եվրոպական Միության Գրական մրցանակն (EUPL) ունի հայ դափնեկիր՝ Արամ Պաչյան։ Մրցույթի նպատակների, հայաստանյան մասնակիցների ու Արամ Պաչյանի հաղթանակի մասին զրուցել ենք գրականագետ Արքմենիկ Նիկողոսյանի հետ։
- Ի՞նչ նպատակ ունի մրցույթը։
Եվրոպական Միության Գրական մրցանակն արդեն մի քանի տարվա պատմություն ունի։ Այն ստեղծված է երիտասարդ և սկսնակ հեղինակներին խրախուսելու, նրանց եվրոպական տարածաշրջանում ճանաչելի դարձնելու և նրանց ստեղծագործությունները դրսում թարգմանելու ու տպագրելու համար։ Այս մրցանակի յուրահատկությանն այն է, որ, թեպետ, կոչվում է Եվրոպական Միության մրցանակ, բայց մրցույթին մասնակցում են նաև այլ աշխարհամասերի երկրներ։
- Ինչպե՞ս է կազմակերպվում մրցույթը։
- Մրցույթը կազմակերպվում է ռոտացիոն կարգով։ Յուրաքանչյուր երկիր այդ մրցույթին կարող է մասնակցել երեք տարին մեկ անգամ։ Հայաստանն այս անգամ ընգրկված էր Եվրոպական Միության Գրական մրցանակի հավակնորդների ցանկում։ Մյուս անգամ այդ հնարավորությունը կունենանք երեք տարի անց։
- Ովքե՞ր կարող են մասնակցել մրցույթին։
Մրցույթին կարող են մասնակցել միայն արձակ ժանրի ստեղծագործողներ՝ ներկայացնելով պատմվածք, վեպ կամ վիպակ։ Նաև մրցույթին մասնակցող գրքի հեղինակը պետք է ունենա առնվազն ևս մեկ և առավելագույնը 4 գիրք։
- Ինչպե՞ս է որոշվում մրցույթի հաղթողը։
- Մրցույթի հաղթողին որոշում է ազգային ժյուրին, որը կազմվում է Եվրոպական Միության կողմից։ Ժյուրիի կազմում ընդգրկվում են երկրի հեղինակավոր գրական գործակալներ, գրականագետներ, գրական գործիչներ։
- Ո՞ր հայ գրողներն են եղել մրցույթի եզրափակից փուլում։
- Հայաստանը ներկայացվել է 5 ստեծագործությամբ՝ Արամ Ավետիսի «Երբ առնետները կարդալ գիտեին» վեպը, Հովիկ Աֆյանի «Կարմիր» վեպը, Արամ Պաչյանի «PF» վեպը, Անուշ Սարգսյանի «Անոն» պատմվածքների և վիճակի ժողովածուն, Լուսինե Խառատյանի «Անմոռուկի փակուղի» պատմվածքների ժողովածուն:
- Ի՞նչ մրցանակ է սահմանվում հաղթողի համար, և ինչպե՞ս է նա այն ստանալու։
-Մրցանակային ֆոնդը 5 հազար եվրո է։ Եթե համաճարակով պայմանավորված սահմանները չփակվեն, հեղինակը մրցանակը կստանա Բրյուսելում պաշտոնական արարողության ժամանակ։
- Մասնակցությունը մրցույթում ինչպե՞ս կազդի ներկայացված գրողների և դափնեկրի գրական կարիերայի վրա։
- Մրցույթում հաղթանակն Արամ Պաչյանի համար լավ ճանապարհ է հարթում՝ վեպը թարգմանելու և Եվրոպայում ճանաչում ձեռք բերելու համար։ Սակայն այս հաջողությունը շատ կարևոր է նաև Հայաստանի համար։ Ինչո՞ւ․ նման մրցույթներում ներկայանալը լոկոմոտիվային է։ Հայաստանը ներկայացրած գրքերը լավ շրջանառվեցին, եվրոպացի ընթերցողը կարդաց դրանք, հետաքրքրություն ցուցաբերեց դրանց հանդեպ։ Անկախ մրցանակաբաշխության մեկ հաղթողի փաստից՝ մյուս 4 հեղինակներն էլ մեծ շանսեր ունեն եվպրոպայում իրենց գրքերը օտար լեզուներով հրատարակելու համար։ Այդ ուղղությամբ կոնկրետ հրատարակիչների կողմից աշխատանքներ արդեն տարվում են։