Հարկային բեռի մեծացումը Հայաստանում գիտությամբ զբաղվելը կդարձնի ոչ գրավիչ

Oragir.News-ը նախօրեին պարզել էր, որ Իրավական ակտերի նախագծերի հրապարակման միասնական կայքում՝ e-draft.am-ում, նոր նախագիծ է դրվել շրջանառության մեջ, որով առաջարկվում է «մասնագիտական, գիտական և տեխնիկական գործունեության» հատվածում ներառվող մի շարք ծառայությունների ազատել հարկային արտոնություններից, ինչի հետանքով վերջիններս ստիպված կլինեն գործել հարկման ընդհանուր համակարգում և վճարել 20% ԱԱՀ։

Այս շարքում ընդգրկված ծառայություններն են. «Իրա­վա­բա­նական և հաշ­վա­պա­հա­կան գոր­ծու­նեու­թյուն», «Գլխամասային գրա­սենյակ­ների գոր­ծու­նեու­թյուն. Կառա­վար­ման հար­ցե­րով խորհրդատ­վա­­­կան ծառայու­թյուն­ներ», «Ճարտարապետական և ճար­տա­րա­­գիտա­­կան գործու­նեու­թյուն. Տեխ­նի­կա­կան փոր­ձար­կումներ և վերլուծություններ», «Գիտա­­կան հետազոտու­թյուն­­ներ և մշակումներ», «Գովազդային գործունեություն և շուկայի իրա­վիճակի հետա­զո­տու­թյուն», «Մաս­նա­գիտական, գիտական և տեխ­նի­կա­կան այլ գոր­­ծունեություն», «Անաս­­նաբուժական գոր­ծունեություն»։

Oragir.News-ի հետ զրույցում կրթության փորձագետ Ատոմ Մխիթարյանը նշեց, որ գիտության ոլորտն անհրաժեշտ է ազատել հարկային որոշակի պարտավորություններից, և ներկայումս շատ երկրներ գնում են այդ ճանապարհով՝ գիտության համապատասխան ճյուղերը զարգացնելու համար։ Նա նշում է, որ գիտության շատ ուղղություններում օգտագործվում են շատ թանկարժեք սարքավորումներ ու նյութեր, որոնք հարկվելու պարագայում էլ ավելի կթանկանան.

«Դա նշանակում է, որ մեր երկրում գիտությունն առավել կթանկանա, եթե հարկային համակարգը համապատասխան ձևով կիրառվի։ Նման գործելակերպը առհասարակ չի նպաստի Հայաստանում գիտության զարգացմանը և ոլորտի վրա էապես բացասական ազդեցություն կունենա, որովհետև ՀՀ-ում գիտության ոլորտն առանց այդ էլ լավ վիճակում չէ։ Հիմա եթե մենք փորձենք այդ ուղղությամբ գնալ, ապա դա նշանակում է, որ Հայաստանում գիտությամբ զբաղվելը կդառնա ոչ գրավիչ, և շատերը կարող են ընդհանրապես հրաժարվել այդ ոլորտով զբաղվելուց»։

Oragir.News-ի հարցին, թե ինչո՞վ է պայմանավորված, որ գիտության կոնկրետ վերոհիշյալ ուղղություններն են ընտրվել՝ Ատոմ Մխիթարյանը պատասխանեց. «Կարծում եմ՝ նրանք նայել են, թե ընդհանրապես այն կազմակերպությունները, որոնք գիտությամբ են զբաղվում, էլ ինչ գործունեություն կարող են ծավալել և ողջ գործունեության տեսակները ներառել են այդ ցանկում»։

Կրթության փորձագետը կարծում է, որ սա սխալ որոշում է ու առհասարակ նման բան չի կարելի անել։ Նրա համոզմամբ՝ անհրաժեշտ է մեղմել գիտական և գիտատեխնիկական գործունեությամբ զբաղվող մարդկանց հարկային բեռը, այլ ոչ թե ամեն առիթով բարձրացնել այն։

«Եթե հարկերը ավելացնում ենք, ապա դա նաև մեծ բեռ է լինելու պետական բյուջեի վրա, որովհետև գիտական գործունեությամբ զբաղվող կազմակերպությունների մեծ մասը պետական ֆինանսավորում ունի։ Դա նշանակում է, որ բյուջեից համապատասխան գիտական կազմակերպություններին ավելի շատ գումար է հատկացվելու, իսկ հետո հարկի տեսքով վերադառնալու է բյուջե։ Պարզապես անիմաստ գործ»,- եզրափակեց նա։

Դավիթ Գույումջյան