Արցախցի 15-ամյա Սերգեյը թաղել է զոհված հոր շորերը, որ թուրքերը չգտնեն
Մարտակերտցի 15-ամյա Սերգեյն է ընտանիքի անդամներին հանել Արցախից։ Հայրը՝ 44-օրյա պատերազմի ժամանակ է զոհվել։ Մորն ու փոքր եղբորը «սաղ-սալամաթ, առոք-փառոք» Արցախից հանելու հոգսը Սերգեյի ուսերին էր։ Սերգեյը հարազատներին ողջ-առողջ հանեց Արցախից, չկարողացավ հանել միայն հոր գերեզմանը, որովհետև ի զորու չէր, անգամ, չկարողացավ վերջին հրաժեշտը տալ իր կյանքի հերոսին․
«Մի օր Մարտակերտում խուճապ տարածվեց, թե ռուսն ու թուրքը գալիս են տները ստուգելու՝ զինվորական հագուստները վերացնելու համար։ Հորս շորերը տանն էին։ Ես էլ ասացի, որ գան տեսնեն, կա՛մ կճղեն, կա՛մ կշպրտեն, ավելի լավ է՝ ես իմ ձեռքով տանեմ թաղեմ, քան ուրիշը տանի շպրտի։ Վերցրեցի ու տարա թաղեցի»։
Սերգեյը սկզբում չէր գիտակցում՝ ինչ է թողնում Արցախում կամ էլ իր ու հարազատների փրկության գիտակցումն ավելի բարձր էր․
«Երբ ընտանիքիս բերեցի հասցրեցի Գորիս՝ ապահով տեղ, երբ մեր կողքին արդեն թուրք չկար, կրակոց չկար, մի տեսակ հանգստություն զգացի, բայց այդ հանգստությանը փոխարինեց տխրությունը, որ ես տուն եմ կորցրել, շատ կարևոր հիշողություններ թողեցի այնտեղ ու այդպիսի մտքեր սկսեցին առաջանալ իմ մոտ»։
Սերգեյի մոր՝ Մարինեի մոտ մինչև հիմա տպավորություն է, որ ժամանակավոր են Հայաստան եկել ու շուտով պիտի տուն վերադառնան։ Մարինեն այսօր մի ցանկություն ունի․ «Ուզում եմ օգնեն, որ վերանորոգենք ամուսնուս մեքենան, այն ամուսնուս հիշատակն է, չէի ուզենա կորցնել, առանց այդ էլ շատ բան եմ կորցրել»։
«Մի օր Մարտակերտում խուճապ տարածվեց, թե ռուսն ու թուրքը գալիս են տները ստուգելու՝ զինվորական հագուստները վերացնելու համար։ Հորս շորերը տանն էին։ Ես էլ ասացի, որ գան տեսնեն, կա՛մ կճղեն, կա՛մ կշպրտեն, ավելի լավ է՝ ես իմ ձեռքով տանեմ թաղեմ, քան ուրիշը տանի շպրտի։ Վերցրեցի ու տարա թաղեցի»։
Սերգեյը սկզբում չէր գիտակցում՝ ինչ է թողնում Արցախում կամ էլ իր ու հարազատների փրկության գիտակցումն ավելի բարձր էր․
«Երբ ընտանիքիս բերեցի հասցրեցի Գորիս՝ ապահով տեղ, երբ մեր կողքին արդեն թուրք չկար, կրակոց չկար, մի տեսակ հանգստություն զգացի, բայց այդ հանգստությանը փոխարինեց տխրությունը, որ ես տուն եմ կորցրել, շատ կարևոր հիշողություններ թողեցի այնտեղ ու այդպիսի մտքեր սկսեցին առաջանալ իմ մոտ»։
Սերգեյի մոր՝ Մարինեի մոտ մինչև հիմա տպավորություն է, որ ժամանակավոր են Հայաստան եկել ու շուտով պիտի տուն վերադառնան։ Մարինեն այսօր մի ցանկություն ունի․ «Ուզում եմ օգնեն, որ վերանորոգենք ամուսնուս մեքենան, այն ամուսնուս հիշատակն է, չէի ուզենա կորցնել, առանց այդ էլ շատ բան եմ կորցրել»։
Ամենից շատ դիտված
23:27 Աշոտիկը «տաշի» է գոռում, Փաշինյանի դուստրն ու աներձագը՝ պարը վայելում. ինչպես է անցնում Լևոն Մկրտչյանի հարսանիքը
21:14 Դերասան Լևոն Մկրտչյանի հարսանիքն է. ներկա է նաև Աշոտ Փաշինյանը
16:37 Ինչպե՞ս կարող է ռաբիզ լսելու համար հավաքվել բազմահազարանոց հանդիսատես, այն էլ Ապրիլի 24-ի նախաշեմին
13:35 Հատուկ և բացառիկ առաջարկներ Ակբա Լիզինգի կողմից
14:07 3.5 մլն դրամ` ճաշի կտրոն. մի գնացեք հարկադիր խուզի. Հրայր Կամենդատյան
22:38 Որոշեցի, որ այլևս չեմ կարող ապրել․ Մարգարիտա Սիմոնյանի խոստովանությունը
17:08 Հայաստանը վերածվել է 90-ականների բեսպրեդելի. Ոստիկանությունը փաստացի գոյություն չունի. ակտիվիստ
11:56 Դինամոյի թրքահպատակ նախագահի ցուցումով Արցախի դրոշը հեռացվել է. փաստաբան
14:47 Ինչպես Հիսուսը խաչվեց, բայց հարություն առավ, այնպես էլ Արցախը հարություն կառնի
13:00 Քանի էս ընդդիմությունն է, Նիկոլը 2026-ին էլ կընտրվի. հարցում Գյումրիում
Ձեզ գուցե հետաքրքրի
հետադարձ կապ
սոց․ ցանցեր
Կայքում հրապարակված նյութերը պարտադիր չէ, որ արտահայտեն oragir.news-ի խմբագրության տեսակետը: