Հարվարդի համալսարանի գիտնականը՝ ոտաբոբիկ վազքի օգուտների և տեխնոլոգիական սպորտային կոշիկների վնասների մասին
Հարվարդի համալսարանի կենսաբան-էվոլյուցիոնիստ Դենիել Լիբերմանը հայտնել է ոտաբոբիկ քայլելու ահռելի օգուտների մասին: Ինքը՝ բժիշկ Լիբերմանը, ավելի քան 10 տարի առաջ որոշել է հրաժարվել սպորտային կոշիկներից և սկսել է վազել ինչպես բոբիկ, այնպես էլ հատուկ մշակված «մինիմալիստական կոշիկներով»: 2010 թվականի նրա հետազոտություններից մեկը ցույց է տվել, որ ոտաբոբիկ վազորդները, որոնք հաճախ հենվում են ոտնաթաթի առջևի մասի վրա, ստեղծում են ավելի քիչ հարված հոդի վրա, քան սպորտային կոշիկներ հագած վազորդները, որոնք հենվում են կրունկի վրա: Դոկտոր Լիբերմանը նաև կարծում է, որ ժամանակակից վազքի սպորտային կոշիկներն են վնասվածքների հիմնական պատճառը, որոնք ամեն տարի ստանում է վազորդների «65-80%-ը»:
«Ոտնաթաթի և ծնկի բազմաթիվ վնասվածքներ, որոնք մեզ այժմ անհանգստացնում են, իրականում առաջանում են կոշիկներով վազող մարդկանց մոտ: Դա իրականում թուլացնում է մեր ոտքերը, առաջացնում է ավելորդ պրոնացիա և ծնկի խնդիրներ: Մինչև 1972 թ., երբ Nike-ը հայտնագործեց ժամանակակից սպորտային կոշիկները, մարդիկ վազում էին շատ բարակ ներբաններով կոշիկներով, ունեին ավելի ամուր ոտնաթաթեր և շատ ավելի հազվադեպ ծնկի վնասվածքներ»,- գրել է նա Born To Run-ում:
2016 թվականին Էքսետերի համալսարանի հետազոտությունը ցույց է տվել, որ բարձր տեխնոլոգիական, թանկարժեք սպորտային կոշիկներ հագած վազորդներն ավելի հաճախ են վնասվածքներ ստանում, քան նրանք, ովքեր կրում են ավելի պարզ, առանց բարձիկի կոշիկներ:
Ոտաբոբիկ վարժությունների սիրահարները նշում են առողջության համար բազմաթիվ առավելություններ, այդ թվում՝ կեցվածքի բարելավում, ոտքերի մկանների ամրություն, անհավասարակշռության մասին իրազեկվածության բարձրացում և լավագույն կայունություն: Nature ամսագրում հրապարակված 2019 թվականի հետազոտությունը ցույց է տվել, որ կոշիկ հագնելը փոխում է մեր զգայունությունը գետնի նկատմամբ՝ ազդելով մեր հոդերի վրա գործող հավասարակշռության և ուժի վրա, և նշում է, որ ապագայում կարող են լինել պոտենցիալ հետևանքներ մեր ամբողջ մարմնի վրա:
Ամենից շատ դիտված
Ձեզ գուցե հետաքրքրի
հետադարձ կապ
սոց․ ցանցեր
