«Քաղաքացու իրավունքների պաշտպան» ՀԿ նախագահ Կարեն Հեքիմյանի գրառումը
Ինչու ՀՀ նախկին երեք ղեկավարները չեն ցանկանում Փաշինյան Նիկոլի հետ հրապարակային բանավեճի գնալ:
Արհամարհո՞ւմ են: Այդ դեպքում, ինչո՞ւ են վերջինիս հրապարակայնորեն վարչապետ կոչում և, ի վերջո, ինչո՞ւ են արդեն երրորդ անգամ պատրաստվում Փաշինյան Նիկոլի հետ ընտրություններին մասնակցել փաստացի վերջինիս թելադրած քաղաքական օրակարգով և «խաղի կանոններով»:
Չեն ցանկանում երե՞սը տեսնել: Այդ դեպքում, ինչո՞ւ են նրան լսում, կարդում, հետևում և քաղաքական գնահատականներ ու պատասխաններ հնչեցնում:
Վախենո՞ւմ են պարտվել բանավեճում: Այդ դեպքում, ինչպե՞ս և ի՞նչ ընթացակարգով են ցանկանում հաղթել, հետևաբար` իշխանազրկել Փաշինյան Նիկոլին:
Իրականում` անհասկանալի իրավիճակ է: Բոլորը քննադատում են Փաշինյան Նիկոլին, սակայն հրաժարվում են բանավիճել: Ընդ որում, դա նորություն չէ: 2018 թվականին «Մարիոթ»-ում Սարգսյան Սերժի և Փաշինյան Նիկոլի «հանդիպման» ընթացքում ևս բանավեճ, նույնիսկ` բովանդակային խոսակցություն, չեղավ: Սարգսյան Սերժը գնաց:
Բանավեճից խուսափելու ողջամիտ պատճառ կարող է լինել պետական գաղտնիք հանդիսացող տեղեկությունների հրապարակման ռիսկը: Եվ, եթե այդպես է, ապա, ի տարբերություն Փաշինյան Նիկոլի, նախկին նախագահները գնահատում են այդ ռիսկը և խուսափում են դրանից բխող հետևանքներից: Հասկանալով վերջիններիս անվճռականությունը Փաշինյան Նիկոլը վա-բանկ է գնում:
Մյուս հնարավոր պատճառն այն է, որ նախկին նախագահներն ինքնուրույն սուբյեկտներ չեն, հետևաբար` Փաշինյան Նիկոլի հետ բանավիճելու հրահանգ չունեն:
Ամեն դեպքում, եթե Հայաստանի ղեկավարների միջև ազնիվ, հրապարակային քաղաքական բանավեճ (խոսակցություն) չլինի, ապա, Փաշինյան Նիկոլը քաղաքական հաղթանակ կտանի: Բացի դրանից` հասարակության մեջ եղած պառակտումն այլևս վերացնել չի ստացվի, հետևաբար` աղետալի հետևանքներից խուսափելու հնարավորություն չի լինի:
Եվ, ուրեմն, Հայաստանի ղեկավարների միջև հրապարակային բանավեճը (խոսակցությունը) այլընտրանք չունի: