Լոռու մարզի 1500 բնակիչ ունեցող Թումանյան քաղաքի գլխավոր խնդիրը բնակիչները համարում են աշխատատեղերի բացակայությունը:
Անկախության առաջին տարիներից քաղաքը դատարկվում է գործազրկության պատճառով: Խորհրդային Թումանյանում երկու խոշոր արտադրական ձեռնարկություններ են աշխատել՝ հրակայուն աղյուսի գործարանը և կարի ֆաբրիկան:
Դրանց փակվելուց հետո Թումանյանը դարձել է մեռնող քաղաք: Քաղաքում մնացել են հիմնականում տարեցները, ովքեր ապրում են արտագաղթած զավակների ֆինանսական աջակցությամբ: 2016 թվականին Թումանյան քաղաքին միացան Մարց, Քարինջ, Լորուտ, Շամուտ, Աթան և Ահնիձոր գյուղերը, հետո՝ արդեն Դսեղ ու Չկալով գյուղերը:
Պետությունը նպատակ ուներ բյուջեի ավելի արդյունավետ կառավարում իրականացնել, գումար խնայել գյուղապետարաններում հաստիքների կրճատման հաշվին և ռեսուրսներն ուղղել փոքր բնակավայրերի խնդիրները լուծելուն։ Սակայն խնդիրները մեծ հաշվով չեն լուծվել, մարդկանց սոցիալական վիճակն էլ տարեցտարի վատանում է:
Մարդկանց հիմնական եկամուտը մնում է կենսաթոշակը, որն էլ հազիվ բավարարում է կոմունալ վճարներին ու հանապազօրյա հացին:
Մանրամասները՝ տեսանյութում․