Երբ պետությունը փորձում է վերահսկել արվեստագետին, ինքը այլևս ազատ չէ, ու այդ պաայմաններում ինքն իր ճանապարհը գտնում էր արևմտյան աշխարհում, ու էս իրավիճակում քո ուղեղը արդեն դառնում է էդ քաղաքականության մասը, դու արդեն դառնում ես վերահսկելի, որովհետև քո կայունությունը, քո գնահատված լինելը դու էնտեղից ես ստանում, բնականաբար, երբ որ դու էնտեղից ես ստանում, դրանից էլ էստեղի գործունեությունը, էստեղի խնդիրները չեն ազդում վրադ, որովհետև էսեղի ազդեցության համար էնտեղ չկա քեզ մեծարել և դրամաշնորհներ տալ։ Այս մասին այսօր լրագրողների հետ զրույցում ասաց ռեժիսոր Հովհաննես Իշխանյանը։
«Արվեստը չի կարող իր շրջապատից դուրս ստեղծվել, իր մտահոգող տարածքից, չէ՞։ Դրա համար էս պարագայում մեր խնդիրը նաև այն է, որպեսզի մեր շրջապատի հարցերը դառնան արվեստի թեմա»,- նշեց Իշխանյանը։
Մանրամասնեը՝ տեսանյութում։