Լոռու մարզում ոչխարաբուծությամբ զբաղվողները գնալով պակասում են: Կողես գյուղում հովիվը դեֆիցիտ է: Միակ հովիվ Վաչագանն էլ գործից հիասթափվելու ճանապարհին է: «Առնող ըլի, ոչխարս կծախեմ, ու ականջս դինջ կապրեմ »,- ասում է գյուղացին:
Գյուղերում ոչխարի գլխաքանակի նվազմանը զուգահեռ ավելանում է գինն ու պահանջարկը: Ֆեյսբուքյան հայտարարություններից գիտի հովիվը, որ ոչխարի արժեքը 70-80 հազար դրամ է, վատ չէ, ասում է՝ մանավանդ, որ այս կենդանին մեծ ծախսեր չի պահանջում: Բայց բոլոր առավելություններով հանդերձ ոչխարաբուծությամբ զբաղվել ցանկացողներ չկան ու չեն լինի, քանի դեռ այս ու առհասարակ գյուղոլորտի խնդիրներին կառավարությունում ականջալուր չեն: Տարիներ անց առհասարակ գյուղում ոչխար չի գտնվի, ասում է հովիվը:
Առաջ հոտն ավելի մեծ էր, գայլերի հարձակումներն ու հասցված վնասները շատ են, իսկ ստացված փոխհատուցումներն ավելի հիասթափեցնող։ Տարիներ առաջ կորուստներ է ունեցել, ասում է՝ երկու ոչխարի գնի փոխհատուցում ստացավ ու հիասթափվեց՝ գործից էլ, կառավարությունից էլ: Դրանից հետո գլխաքանակն ավելացնելու մտքից հրաժարվել է: