Երեկ Արարատ Միրզոյանը և Բլինքենը ստորագրել են ՀՀ և ԱՄՆ-ի միջև ռազմավարական գործընկերության մասին կանոնադրությունը։ Առաջին հայացքից այս խոստումնալից փաստաթուղթը ոչ թե կապահովի մեր անվտանգությունը, այլ կդառնա անվտանգային սպառնալիք։
Նախ նշենք, որ Հայաստանը դեռևս մեծապես կախված է Ռուսաստանից՝ թե՛ ռազմավարական անվտանգությամբ, թե՛ էներգետիկ ռեսուրսներով: Այս փաստաթուղթը կարող է ընկալվել որպես Հայաստանի կողմից Արևմուտքի կողմնորոշման հաստատում, ինչը լարվածություն կհարուցի Մոսկվայի հետ հարաբերություններում: Սա կարող է հանգեցնել Ռուսաստանի աջակցության նվազմանը թե՛ ռազմական, թե՛ տնտեսական ոլորտներում:
Կովկասը գտնվում է աշխարհաքաղաքական բախումների կիզակետում, որտեղ շահեր ունեն Ռուսաստանը, Թուրքիան, Իրանը և Արևմուտքը: ԱՄՆ-ի հետ ռազմական համաձայնագիրը կարող է ավելի խորացնել բևեռացվածությունը, որի հետևանքով Հայաստանը կդառնա մեծ խաղացողների միջև առճակատման գոտի: Իրանը չափազանց զգայուն է ԱՄՆ-ի ռազմական ներկայության նկատմամբ՝ իր սահմաններին մոտ: Հայ-ամերիկյան ռազմական համագործակցությունը կարող է հանգեցնել Իրանի կողմից տնտեսական կամ քաղաքական ճնշման Հայաստանի նկատմամբ։
Անգնահատելի է իրանական կողմի աջակցությունը հենց Զանգեզուրի միջանցքի բացումը կանխելու գործում։ Հայ-ամերիկյան անհեռատես համագործակցությունը կարող է հանգեցնել նոր էսկալացիայի։