ՀՀ կառավարությունը 2023թ․ հոկտեմբերի սկզբին ընդունել է Արցախից բռնատեղահանվածներին վեցամսյա ժամկետով ֆինանսական աջակցություն տրամադրելու որոշում։
Աջակցության տրամադրման ժամկետն, այսպիսով, լրանում է 2024թ․ ապրիլի սկզբին։
Ի՞նչ է հետևելու գործադիրի՝ ժամկետը սպառվող որոշմանը։ Ինչպե՞ս են կարգավորվելու ժամանակավոր պաշտպանության մեկամյա կարգավիճակ ունեցող անձանց առաջնային սոցիալական խնդիրները։
Այս առանցքային հարցերի պատասխանները դեռևս չկան։
Oragir.News-ն անդրադարձել էր աջակցության շարունակման խնդրին, որի կապակցությամբ ՀՀ աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախարարի մամուլի քարտուղար Զարուհի Մանուչարյանը տեղեկացրել էր․ ««Աջակցություն շարունակելու տարբերակը քննարկվում է, ձևաչափի և մյուս պարամետրերի մասին հանրությունը կիրազեկվի»։
Սակայն փետրվարի 27-ին Հայաստանի փոխվարչապետ Տիգրան Խաչատրյանը հանրային հեռուստատեսությամբ տեղեկացնելով տեղահանվածների բնակապահովման ուղղությամբ կառավարության ծրագրի մասին, միաժամանակ հայտարարեց, որ մարտ ամսում ավարտվում է աջակցության ծրագիրը։
Սա նշանակում է, որ մշտական կացարան, աշխատանք կամ որևէ այլ ապրուստի միջոց չունեցող տասնյակ հազարավոր արցախցիներ ուղղակի հայտնվելու են փողոցներում և մատնվելու են սովի, քանի որ այդպես է վերաբերվում Հայաստանի կառավարությունը իր «քույրերի և եղբայրների» հետ, ինչպես սիրում է կրկնել Նիկոլ Փաշինյանը։
Թե ինչքանով է վերջնական աջակցությունը չշարունակելու մտադրությունը՝ դեռ պիտի պարզվի, բայց փաստն ինքնին, որ հայաստանյան իշխանությունն ինչպիսի «չուզողությամբ» է յուրաքանչյուր կոպեկն իր մարմնից պոկելու պես տալիս արցախցի տեղահանվածներին՝ ակնհայտ է։
Խոսքը, նկատի առնենք, վերաբերում է երբևէ Արցախը չընդունած (թեկուզև պոպուլիստաբար «Արցախը Հայաստան է, և վե՛րջ» գոռացած) վարչախմբին, որը Հայաստանի հարկատուներից ստացած փողերն է կամայականորեն տնօրինում։
Մեզ մնում է սպասել իրադարձությունների զարգացմանը՝ հուսալով, որ Հայաստանը ղեկավարողների մոտ գերիշխելու է ողջամտությունը։
Տիգրան Աթանեսյան