ՀՀ ԱԺ պատգամավոր Գեղամ Մանուկյանը գրում է․
«ՄԵԿ ԴՐՈՇԻ ՀԵՐՈՍԱԿԱՆ ՈՒՂՈՒ ՊԱՏՄՈՒԹՅՈՒՆ
Դաշնակցության Սիսիանի կոմիտեի գրասենյակում կախված Դաշնակցության դրոշը խունացած է, բայց որեւէ կերպ իր արժեքն ու խորհուրդը չի կորցրել: Առաջին անգամ Սիսիան է հասել Սփյուռքից հեռավոր 1989 թվականի ճիշտ այս օրերին:
Կարճ ժամանակ անց արդեն Սիսիանից առաջին նորագիրներն իրենց դաշնակցականի երդումը տվել են պատմական Զորաց քարերում հենց այս դրոշի վրա: Հետո Սիսիանի դաշնակցական ջոկատի հետ այն ճանապարհվել է Արցախյան ազատամարտ:
1992-ի մայիսի 18-ին ազատագրված Բերձորով վերադարձել է կոմիտեի գրասենյակ: Դրանով վերջին հրաժեշտին ծածկվել են Ազատամարտում նահատակված սիսիանցի դաշնակցականներից շատերը:
Դրոշը շարունակում է պահել իր խորհուրդը, դաշնակցական երդումի իմաստն ու կարգախոսը:
Դրոշը դեռ հաղթանակների պահերին ծածանվելու է...»։