Մեկնարկել է երկլեզու Դրամատիկական Արվեստանոցի երրորդ թողարկումը։ Նախագիծն այս տարի ընդգրկել է վաթսունհինգ թեկնածուներից քսանհինգ երիտասարդ դերասանների, որոնք ցանկանում են ծանոթանալ ֆրանսիացի արվեստի գործիչների աշխատանքային մեթոդաբանությանը և թատրոնի ու կինոյի ավանդույթներին, ժամանակակից տենդենցներին։
Ծրագրի մարտահրավերներից են նաև ֆրանկոֆոնիան և ֆրանսերենի ուսուցումը, և մասնակիցները սկսել են լեզուն ուսումնասիրել 2023 թ․-ի հունիսից՝ SPFA-ի շրջանակներում՝ զուգահեռաբար Երևանում և Գյումրիում։ Արդեն 2-րդ տարին փառատոնի շրջանակներում , ֆրանսահայ կինոռեժիսոր, դերասան, սցենարիստ և պրոդյուսեր Սերժ Ավետիքյանը Հայաստանում է։
Փառատոնի շրջանակներում տեղի ունեցող իրադարձությունների, առաջիկայում սպասվող նախագծերի, երկրում ստեղծված իրավիճակում ստեղծագործողների շրջանում առաջացած դժվարությունների և խնդիրների մասին Oragir.News-ը զրուցել է Սերժ Ավետիքյանի հետ։
«Հիմա էլ մշակութային կյանքը կա։ Մշակութային կյանքը չի կանգնի, եթե լոզունգ լինի։ Ինչքան արգելք կա, այնքան մշակութային կյանքը շարունակվում է։ Բայց չկա մասսայական և սոցիալական ընդհանուր մոտեցում․ մեկը սա է առաջ տանում, մեկը՝ նա։ Կարծես թե կոնսուլտացիա չկա մեկը մյուսի հետ»։
Կինոռեժիսորը նաև խոսեց Արցախում տեղի ունեցած ողբերգությունից հետո արվեստագետների ստեղծագործական մթնոլորտի մասին.
«Շատ մեծ բեռ է սրտում, հոգում, փսիխիկ մտածելակերպում։
Այն, ինչ որ կատարվեց իբր խաղաղ ձևով, շատ ավելի գռեհիկ և անընդունելի պրոցես էր։ Ինչպե՞ս կարող ես դա ընդունել այսօրով, բայց ստիպված ես, որովհետև այդ խոսակցությունները եղել են, այդ դիրքն է եղել։ Ինքս կրիզիսի մեջ մտա հոգեպես․քնել չէի կարող, վախենում էի քնելուց, պիտի արթուն մնայի։
Ո՞ւր են արցախցիները․ Երևանում էլ չեմ տեսնում նրանց։ Հայաստանից փախե՞լ են։ Կարո՞ղ է օստռասիզմ կա իրենց հանդեպ, որ իրենք հայ չեն, երևանցիների պես հայ չեն։ Իհարկե երևանցիների պես հայ չեն։ Ի՞նչ է, երևանցիների՞ ու գյումրեցիների՞ պես հայ են։ Այս երկրում ամեն ինչ ռայոններով է, ինչպես Ֆրանսիայում՝ հարավի ֆրանսիացին հյուսիսի ֆրանսիացուն չի նմանվում, նույն ձև չի խոսում, բայց պետք է մեկը մյուսին ընդունի․ նույն երկրում ես ապրում»։