1 ժամ առաջ 
Դերենիկ Դեմիրճյանն ու կատուները
Մշակույթ
1 տարի առաջ - 20:44 28-09-2023
Իր «Վարդանանք» պատմավեպով հռչակված Դերենիկ Դեմիրճյանը հետաքրքրված է եղել կենդանիներով։ Նա մշտապես հոգ է տարել կենդանիների հանդեպ, հիացել բնության այս զարմանահրաշ արարածներով։
Ժամանակակիցները փաստում են, սակայն, որ Դեմիրճյանն առանձնահատուկ սիրով է սիրել կատուներին։ Նրա տանը տասնյակ կատուներ կային։ Գրողն իր կատուներին կոչում էր սիրած կանանց անուններով, այդպիսով՝ նրա տանն էին բնակվում Շառլոտան, Էլեոնորան, Մարանը, Օֆելյան…
Դեմիրճյանը հաճախ էր նամակներում անդարդառնում իր կատուներին։ Դրանցից իմանում ենք, որ Էլեոնորան ագրեսիվ կատու էր, իսկ Շառլոտան՝ դաստիարակված։ Շառլոտան ժամերով անհամբեր սպասում էր Դեմիրճյանի աշխատասենյակի դիմաց, մինչև գրողը վերջացնի իր գործը, որից հետո ցատկում էր նրա ուսին։
Իր կատուների մահը մեծ ողբերգություն էր գրողի համար։
Դեմիրճյանի գործերում երբեմն կերպավորվում են նաև կատուները։ Իր «Ժպիտը» պատմվածքում Դեմիրճյանը ներկայացնում է փախստականների կյանքից մի դրվագ․ բաց դաշտում հավաքվել են շուրջ 50․000 փախստականները։ Ամենուրեք մահահոտ է, կորուստ, լաց։ Շրջում են սայլերը՝ հավաքելով մահացածների մարմինները։
Համատարած ցավի ու կորուստի այդ մթնոլորտում մայր կատուն գուրգուրում էր իր նորածին ձագուկներին։ Նա խնամքով լիզում էր փոքրիկ փիսիկների մետաքսե մազերը։ Դա մի երջանիկ ընտանիք էր՝ ի հակադրություն շուրջբոլորը տիրող աղետի։
Այդ դժոխքի մեջ կատուների այդ ջերմ ընտանիքը Դեմիրճյանի հույսն էր, միակ լուսավոր կետը․․․
Ժամանակակիցները փաստում են, սակայն, որ Դեմիրճյանն առանձնահատուկ սիրով է սիրել կատուներին։ Նրա տանը տասնյակ կատուներ կային։ Գրողն իր կատուներին կոչում էր սիրած կանանց անուններով, այդպիսով՝ նրա տանն էին բնակվում Շառլոտան, Էլեոնորան, Մարանը, Օֆելյան…
Դեմիրճյանը հաճախ էր նամակներում անդարդառնում իր կատուներին։ Դրանցից իմանում ենք, որ Էլեոնորան ագրեսիվ կատու էր, իսկ Շառլոտան՝ դաստիարակված։ Շառլոտան ժամերով անհամբեր սպասում էր Դեմիրճյանի աշխատասենյակի դիմաց, մինչև գրողը վերջացնի իր գործը, որից հետո ցատկում էր նրա ուսին։
Իր կատուների մահը մեծ ողբերգություն էր գրողի համար։
Դեմիրճյանի գործերում երբեմն կերպավորվում են նաև կատուները։ Իր «Ժպիտը» պատմվածքում Դեմիրճյանը ներկայացնում է փախստականների կյանքից մի դրվագ․ բաց դաշտում հավաքվել են շուրջ 50․000 փախստականները։ Ամենուրեք մահահոտ է, կորուստ, լաց։ Շրջում են սայլերը՝ հավաքելով մահացածների մարմինները։
Համատարած ցավի ու կորուստի այդ մթնոլորտում մայր կատուն գուրգուրում էր իր նորածին ձագուկներին։ Նա խնամքով լիզում էր փոքրիկ փիսիկների մետաքսե մազերը։ Դա մի երջանիկ ընտանիք էր՝ ի հակադրություն շուրջբոլորը տիրող աղետի։
Այդ դժոխքի մեջ կատուների այդ ջերմ ընտանիքը Դեմիրճյանի հույսն էր, միակ լուսավոր կետը․․․
Ամենից շատ դիտված
00:03 Ձերբակալել են գյումրեցի հետաքննող լրագրող Լիլիթ Աղեկյանին
16:45 Աննա Հակոբյանը դուրս է գալիս միջազգային ասպարեզ․ կրթվելու 30.000 դոլարը չի վճարելու, բայց ծախսեր լինելու են
14:20 Նման բան չէի տեսել. Բյուրավանի բնակիչները շոկի մեջ են կարկուտի հետևանքներից
15:50 Մաշտոցի պողոտայում քաոս է․ առևտրականների ապրանքը խլած քաղաքապետարանի աշխատակիցը փախել է
22:51 Նիկոլը զուգընկերուհու հետ այսօր զբաղված է հանրային գիտակցության «ամլացմամբ»՝ մատուցելով տեղեկատվական «ափիոնի» հերթական չափաբաժինը
16:52 Վարորդական վկայականները դարձրեք էլեկտրոնային, ամեն 10 տարին մեկ չփոխեն, լրացուցիչ ծախս չկատարեն
19:58 Գազալցակայանը տուգանվել է 4 միլիոն 726 հազար դրամի չափով
17:35 Անձնակազմի մեծ մասն ազատման դիմում է գրել․ Պուշկինի դպրոցի պատասխանը՝ տնօրենի հեռացմանը
19:10 Ինձ 5 մլն տուգանել են, բայց 5 մլն երազում էլ տեսած չկամ, ո՞նց պիտի վճարեմ, տուն էլ չունեմ․ առևտրական
21:15 Մինչև 2018-ը մենք ամեն ազատագրած գյուղի համար տոն ունեինք. ազատամարտիկ
Ձեզ գուցե հետաքրքրի
հետադարձ կապ
սոց․ ցանցեր
Կայքում հրապարակված նյութերը պարտադիր չէ, որ արտահայտեն oragir.news-ի խմբագրության տեսակետը: