Հայաստանում բոլոր ոլորտները ղեկավարում են «գրել-ջնջելու» սկզբունքով։ Եվ թքած, որ արդյունքում տուժում են սերունդներ, համակարգեր, արժեքներ։
Ասվածի ապացույցն է այն, թե ինչպես տարիներ առաջ կռվով-դավով 9-րդ դասարանցիների համար ներմուծեցին միասնական քննություն հայոց լեզվից, ինչը մեծ սթրես էր դպրոցականների համար, ցածր արդյունքներ էին գրանցվում, ընկճվում։
Երեք տարի հետո այս որոշումը չեղարկեցին, այսօր արդեն 9-րդ դասարանցիները միասնական քննություն չեն հանձնում հայոց լեզվից։
Հարց է առաջանում՝ իսկ որևէ մեկը պատասխանատվության ենթարկվելո՞ւ է, ներողություն խնդրելո՞ւ է սխալ որոշման համար։
Մասնավորապես, Արայիկ Հարությունյանը այսուհետ ինչպես է լուրջ դեմքով հայտարարություններ անելու, ծրագրեր կյանքի կոչելու, երբ իր նորամուծությունները ժամանակի ընթացքում ֆիասկո են ապրում։