Այսօր ամերիկացի հայտնի կատակերգու և երգիծաբան Մարկ Տվենի հիշատակի օրն է։
Հայտնի է, որ նա մեծ սեր ուներ կատուների հանդեպ: Ավելին, գրողը կատուներին ավելի շատ էր սիրում, քան մարդկանց։
«Եթե հնարավոր լիներ մարդուն խաչասերել կատվի հետ, մարդկային ցեղատեսակը միայն կշահեր դրանից, բայց կատվայինն ակնհայտորեն կվատթարանար»,- մի առիթով ասել է նա:

Տվենը անկեղծորեն հավատում էր, որ առանց կատվի տունը տուն չէ, այլ միայն ժամանակավոր կացարան. «Ի՞նչ է ինձ պետք կյանքից՝ բացի այն կնոջից, որը ես պաշտում եմ․ կատու, ծեր կատու ձագերով»:
Նրա տանը միշտ տասնյակ փափկամազիկներ կային։ Տարբեր ժամանակներում Տվենի հետ միաժամանակ ապրել է մինչև 19 կատու։ Նրանցից յուրաքանչյուրն ուներ իր յուրահատուկ անունը։ Դրանցից են Բամբինոն, Բելզեբուբը, Ապոլինարիսը, Սատանան, Սին, Բուֆալո Բիլլը, Զրադաշտը, Պաղեստինը, Չատերբոքսը և այլն։

Նրանց բացարձակապես ամեն ինչ թույլատրված էր։ Այսպես, օրինակ, փափկամազիկներից մեկին թույլատրված էր պառկել վառ կարմիր սփռոցով ծածկված կլոր ճաշասեղանի վրա։ Մարկ Տվենը երբեք չի վռնդել իր սիրելիին՝ ամեն անգամ բացատրելով իր դուստրերին, որ սփռոցի կարմիր գույնն ընդգծում է նրա մորթու գեղեցկությունը։
Երբ գրողը վատ տրամադրություն ուներ ու զայրացած էր, նույնիսկ կատվի պես մռռում էր։ Դուստրերը՝ Սյուզին, Կլարան և Ժանը, որպեսզի տեսնեն նրան այդպիսին, դիտավորյալ բարկացրել են իրենց հորը, հետո զվարճացել։

Տվենի գլխավոր սիրելին Բամբինո անունով սեւ կատուն էր, որին նա սկսեց պահել կյանքի վերջին տարիներին։ Մարկ Տվենը Բամբինոյին սովորեցրել էր թաթով հանգցնել փոքրիկ լամպը: Գրողն այնքան էր հպարտացել Բամբինոյի այս հմտությամբ, որ նրա հյուրերից ոչ ոք չէր կարող դուրս գալ տնից՝ առանց նայելու այս յուրօրինակ ներկայացումը։