Հայաստանում մահերը գերազանցում են ծնունդներին: Հայաստանից ավելի շատ արտագաղթում են անվերադարձ, քան ներգաղթն է՝ վերադարձը: Այդպես եղել է անցյալ դարի 90-ականների սկզբին: Այս մասին են վկայում վիճակագրական վարչության տվյալները: Ժողովրդագրության անկում:
Իսկ վերջին չորս տարիներին անկում է Հայաստանում բոլոր ուղղություններով: Տնտեսության հիմնական ճյուղը գյուղատնտեսությունն է, բայց չունենք գյուղատնտեսության նախարարություն: Մշակութային ազգ ենք համարվում, բայց չունենք մշակույթի նախարարություն: Նմանապես չունենք սփյուռքի նախարարություն, երբ հայերիս չորսից երեքն ապրում է Հայաստանից դուրս:
Արդյո՞ք ունենք բանակ, երբ բանակն ամիսներ շարունակ չունի գլխավոր շտաբի պետ ու տեղակալներ: Պատերազմից հետո չի համալրվել ու չի սպառազինվել: Սահմանին զինվորները վրանի տակ են պատսպարվում և թիրախ են թշնամու դիպուկահարին: Ազգային անվտանգության ծառայության հինգ պետ է փոխվել չորս տարվա ընթացքում: Հենց այդ պետափոխվող ծառայության սթափ հայացքի տակ էլ կարողացել են զինվորականները ռազմական գաղտնիքներ փոխանցել ու տեղեկություններ տրամադրել թշնամուն տևական ժամանակ և մնալ չբացահայտված:
Բայց կա մի ոլորտ, գերատեսչություն, որը ոչ միայն անխափան է գործում, այլ խափանում է այն ամենը, ինչը տհաճ է երկրի վարչապետին: Ամեն ինչ անում է բացառապես նրան հաճոյանալու համար: Ոստիկանություն, որ վարչապետի հաճելի ժամանցի ապահովությունն է:
Անկում է ներքաղաքական կյանքում և առհասարակ ներքին կյանքում, ճգնաժամ: Անկում է արտաքին աշխարհի հետ հարաբերություններում: Խաղաղության անորոշ օրակարգ ենք մոգոնել, որ ավելի շուտ ամենօրյա պատերազմ է՝ տարածքներ ու սահմաններ, իրավունքներ զիջել թշնամուն՝ անհասկանալի ապագայով, քան խաղաղության ու կայունության թեկուզ մի փոքրիկ վստահություն ու նշմարվող նշույլ: Օրակարգ, որ թշնամի երկրի, ավելի ստույգ՝ երկրների թելադրանքն է ու պարտադրանքը, նվաստացնելն ու ստորացնելը, վերջնականապես ծնկի բերելն ու այդպես մեր հաշիվը փակելը:
Ամեն բան է ազատ անկման մեջ, քանդ ու ավեր, փլուզվող: Եվ չկա մի ձեռք, որ կանխի այդ անկումը, թույլ չտա այդքան ազատ ու անսաձ տապալվի՝ ո՛չ երկրի ընտրված տերերը, ո՛չ էլ նրանց տեր ընտրած ժողովուրդը:
-
Հուսիկ Արա
-
պոետ
-