ՔՊ-ական պատգամավորը հոխորտալու պես ասում է, որ 2021 թվականի հունիսի 20-ին ժողովուրդն իրենց պողպատե մանդատ է տվել, որ Թուրքիայի հետ բարիշեն և Ադրբեջանի հետ հարաբերություններ ստեղծեն, որ այդ մասին բացեիբաց հայտարարել են բոլորին և հիմա անում են այն, ինչ ասել են: Իսկ ժողովրդին, երբ առանձին-առանձին հարցնում ենք, ասում են, որ մանդատ չեն տվել Արցախն Ադրբեջանի կազմում տեսնելու համար: Ոչ էլ Հայաստանի ինքնիշխան սահմաններից ներս խուժած թշնամուն պարբերաբար նոր տարածքներ զիջելու և վերջապես բանակ չունենալու, ինքներս մեր անվտանգությունը պաշտպանել չկարողանալու համար: Մանդատ չեն տվել, որպեսզի Հայաստանը Թուրքիային տրամադրեն այնպես, ինչպես թուրքն է ցանկանում՝ անարգել ու անպաշտպան փռելով ոտքերի տակ:
Երկուսից մեկը փորձում է պատասխանատվությունն իրենից հեռացնել: Կամ մանդատ տվողն է երեսպաշտություն անում, կամ՝ մանդատ վերցնողը: Երկու դեպքում էլ աններելի է, քանի որ հայրենիքի, պետության ու պետականության ճակատագիրն է նժարին դրված: Ժողովուրդը մանդատ է տվել թուրքի հետ մտերմանալու, մերձենալու կամ ուղղակի չպատերազմելու համար, բայց գնի համար, թե ինչ ենք վճարելու, և դա ինչ կարժենա, չի սակարկել: Իսկ իշխանությունը տալիս է այն գինը, վճարում է այնքան, որքան ինքն է պատկերացնում կամ իրենից են ուզում դիմացը: Այդ գինն է տալիս և վերջ: Որևէ մեկի հետ չի պատրաստվում քննարկել, քանի որ իրեն օժտել են վճարելու լիազորությամբ, ոչ թե թույլտվություն հայցելու կամ հաշիվ ներկայացնելու:
Ժողովուրդը, որին սովորաբար ասում են իմաստուն, հատկապես, որ իր հավաքական որոշումներում ու վճիռներում չի սխալվում, կարճմիտ ու անհեռատես գտնվեց իր ընտրությունում: Պարտված իշխանությունը, ով և ինչպիսին էլ լինի այն, անգամ՝ Տիգրան Մեծը, որ թագը, այսինքն՝ պետությունն ու պետականությունը, դրեց Լուկուլոսի ոտքերի առաջ, չի կարող ինքնուրույն և իրեն պաշտպանող որևէ քայլ անել: Հայաստանը տալու է այն, ինչ ուզեն Թուրքիան ու Ադրբեջանը, և ինչքան ուզեն: Որևէ տեղ չի կարող հակաճառել կամ հակադարձել և իր կողմից խաղի որևէ կանոն թելադրել, որովհետև դա սահմանված չէ պարտվածին: Այդ պարզունակ նրբությունը պետք է հասկանար ու հաշվի առներ մեր ժողովուրդը մանդատ տալուց առաջ: Եթե գիտակցելով է տվել՝ վատ է, իսկ եթե առանց գիտակցելու է տվել՝ ավելի վատ է:
-
Հուսիկ Արա
-
պոետ
-