copy image url
Միտք 2 տարի առաջ - 22:31 13-12-2021

Թավշյա հեղափոխության Բրեժնևը՝ առանց մեդալների

Նիկոլ Փաշինյանն այցելել է Էջմիածնի թիվ 5 դպրոցի բացմանը: Երեխաների հետ շփումը ամենաանվտանգն է՝ հատկապես որ նրանք չեն հետաքրքրվի գերիների ու անհետ կորածների ճակատագրերով, սահմանագծման և սահմանազատման աշխատանքներով: Այս ամենին գումարվում է նաև այն, որ վաղ առավոտից ոստիկանությունն ուժեղացված ծառայություն է իրականացնում Էջմիածին քաղաքում, Փաշինյանի ճանապարհը տեղը տեղին մաքրված է անցանկալի մարդկանցից, ավտոմեքենաներից, երթևեկն ու անցուդարձը՝ դադարեցված:

Նրան ուղեկցում է ԿԳՄՍ նախարարը, որին շատ ինքնատիպ բնորոշել է գրականագետ Սերժ Սրապիոնյանը՝ այդ մարդը ոլորտի մասին որևէ հոդաբաշխ միտք հնչեցրած չկա, իսկ եթե ինչ-որ բան է ասում, մտածող մարդկանց ուղեղում ճաքեր են առաջանում:

Նիկոլ Փաշինյանին, բնականաբար, հարմար է իրեն նման մարդկանցով շրջապատելը, Բրեժնևի նման կարող է շրջել դպրոցում, շոյել որևէ դպրոցականի գլուխը, մյուսին ինչ-որ հարց տալ՝ առանց պատասխանի ակնկալիքի: Նիկոլ Փաշինյանն, իհարկե, չունի Լեոնիդ Իլյիչի բազմաթիվ պարգևները, ասենք՝ Lենինյան մրցանակի կրկնակի դափնեկիր չէ, Խորհրդային միության քառակի հերոս կամ սոցիալիստական աշխատանքի հերոս չի դարձել: Լավ է՝ գոնե թեկուզ անհաջող մի արձան դրեցին Վանաձոր-Գյումրի ավտոճանապարհին:

Փաշինյանը նույնիսկ խոպան հողերի յուրացման մեդալ չունի Բրեժնևի նման, բայց հարկ եղած դեպքում կարող է օրենքով ամրագրել՝ դիցուք Ասֆալտապատված ճանապարհների կամ Ելակը բանակ տանելու մեդալների գոյությունը և դրանք՝ իր կրծքին կրելու անհրաժեշտությունը:

Իսկ «Մալայա Զեմլյայի» բացակայությունը կարող է փոխարինել «Երկրի հակառակ կողմ»-ով: Ժանրային առումով, սակայն, մեր Նիկոլը նրանց Լեոնիդից մեկ քայլ առաջ է՝ չափածո էլ է ստեղծագործում։ Ասում է. «Մեր կամքը ամուր է քարից էլ, մեր ոգին հանձնվել չգիտի»: Սա, իհարկե, երկակի կարելի է ընկալել. վարչապետի աթոռի դեպքում կամքն իսկապես ամուր է, իսկ եթե հանձնվել ու կապիտուլացվել, ապա միայն Իլհամին:

Արեգ Արևյան